بين المللي فيلم هاي كودكان و نوجوانان ـ دوره هجدهم(۱۳۸۲)
يادداشت دبير جشنواره :
بسم الله الرحمن الرحيم
كودكان
افسانه هامي آورند
درج در افسانه شان بس سر و پند
هزل ها گويند در افسانه
گنج مي جو در همه ويرانه ها
از روزگاران دور تا زمان هايي نزديك به اين
روزگار، قصه ها و افسانه ها نقطه آغاز پيوند كودكان به يكديگر بود و قصه گويي براي
آنان اولين تجربه هاي زندگي جمعي آنان به شمار مي آمد، اما جهان امروز، جهان
ارتباطات وسيع و جهان رسانه هاست. كودكان امروز جهان به انواع وسايل ارتباطي دسترسي
ساده و آساني دارند و زمان زيادي از تنهايي هاي خود را با دوستي با اين ابزار سپري
مي كنند و از اين دوستي لذت ها مي برند. آنان در اين محيط هاي مجازي براي خود
افسانه هاي جديد مي سازند و خود را با هزارتوي افسانه هاي ديگران درمي آميزند.
اين پديده آرام آرام لذت زندگي جمعي در محيط هاي واقعي را از اين گروه سلب كرده است
و از همين روست كه روان شناسان برجسته، توجه به رشد اجتماعي را يكي از وظايف مهم
مسئولين تربيتي كودكان اين روزگار برمي شمارند.
آن چه اين نگراني مربيان را با لذت شخصي كودكان مي تواند جمع و رفع كند سينماست. در
جهان امروز و براي اين نسل سينما همان نقشي را ايفا مي كند كه قصه پردازي در ساليان
دور. امروز كودكان خود را نقش آفرين پرده نقره اي پيش روي خود مي دانند، با غم آنان
غمگين مي شوند و با شادي آنان به وجد مي آيند.
سينما به عنوان مهم ترين، كارآمدترين و مؤثرترين رسانه جمعي هم مي تواند بيش ترين
ارتباط مؤثر را با كودكان و نوجوانان برقرار كند، هم آنان را از تنهايي برهاند و هم
محيطي لذت بخش براي تجربه زندگي جمعي برايشان فراهم آورد. فريادهاي شور و شادي
اينان در سينما نخستين خلاقيت سازندگان اين آثار است و شيفتگي آنان نسبت به اين
پرده نقره اي جلوه اي از طلاي ناب وجودي آن هاست. پيروز آن هنرمندي است كه اين گوهر
يگانه را شناخته باشد و از امكان آن در نقش آفريني در اين پرده بهره بيش تري برده
باشد.
شناخت و توجه به همين گوهر است كه سينماي ايران را به عنوان سينمايي انساني، آرماني
و بي پيرايه به مرتبه بلندي در سينماي جهان قرار داده است.
اما چه بايد كرد كه در جهاني كه كودكانش نياز به شادي دارند سلطه ظلم زندگي گروهي
از آنان را در بخش هايي از جهان با غم و اندوه و حسرت و آه همراه كرده است.
امروز صورت فرزندان فلسطين، عراق، افغانستان در آتش تجاوز به ميهنشان از غم و اندوه
سرخ است نه از شادي و سرور، و فرياد آنان درخواست كمك و ياري از جهانيان است نه
تحسين خلاقيت سينماگران.
سينماي كودك نيز بنا به قاعده تأثيرپذيري هنرمند از جامعه و محيط اطرافش رنگارنگ
است از غم و شادي و اندوه و سرور، اما آن چه همه هنرمندان و بخصوص سينماگران كودك
بر آن اتفاق نظر دارند آن است كه دنياي كودكان، دنياي زيباي هاست. دنياي دوست
داشتن، دنياي اميد به زندگي، و سينماي كودك، سينماي آرزوهاي رنگي. اگر دنياي بزرگ
ترها از جهات گوناگون با يكديگر فرق دارد، دنياي كودكان از جهات گوناگون به يكديگر
شبيه است. اين دنيا را دريابيم كه اگر آن را به خوبي دريابيم، در يابيم.
عليرضا رضاداد
مدير جشنواره
|