زندگينامه
همايون پايور، متولد سال 1323 در تهران پس از تحصيلات متوسطه يك دوره يك ساله از سينما را در اتريش گذرانيد و پس از بازگشت نيز دوره كوتاه ديگري را در دانشكده هنرهاي دراماتيك به پايان برد. تا سال 1350 چندين فيلم هشت و دو فيلم شانزده ميليمتري ساخت و در اين سال با چند نفر از دوستانش گروهي به نام «گروه آزاد ايرانشناسي» به وجود آوردند كه يكي از محصولات اين گروه فيلمي بود به نام «غربت الغربيه» كه در جشنواره ABU و سپاس، برنده جايزه شد. سال بعد به عنوان دستيار فيلمبردار «دليران تنگستان»، سكانس هاي تهران اين سريال را فيلمبرداري كرد و در سال 53 دستيار مهرداد فخيمي در فيلمبرداري سريال «سمك عيار» به كارگرداني محمدرضا اصلاني بود و علاوه بر فيلمبرداري مستقل دو قسمت از همين سريال، تدوين آن را هم انجام داد. در سال 1355 دو فيلم را براي كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان فيلمبرداري كرد؛ يكي فيلمي مستند در مورد پاكسازي شهر به كارگرداني ناصر زراعتي و ديگري به سمت متصدي دوربين 35 ميليمتري با مديريت فيروز ملك زاده در فيلم «لباس براي عروسي» براي ساخته عباس كيارستمي. در سال 1357 فيلم مستند «شيشه» به كارگرداني محمدرضا اصلاني را براي تل فيلم فيلمبرداري كرد، كه كار ناتمام ماند. طي روزهاي انقلاب بيش از ده هزار فوت فيلم شانزده ميليمتري از رويدادهاي انقلاب فيلمبرداري كرد كه در ماه هاي آغاز پس از انقلاب در تلويزيون ناپديد شد، و سرنوشت آنها نامشخص است. در اواخر سال 1359 اولين كار بلند سينمايي پايور، فيلمبرداري «آفتاب نشين ها» به كارگرداني مهدي صباغ زاده بود و از آن پس به عنوان يك فيلمبردار حرفه اي در سينماي ايران به كار ادامه داده است. فيلم هاي بعدي او عبارتند از: گوركن (1364، محمدرضا هنرمند)، اولي ها (64، عباس كيارستمي)، زنگها (65، محمدرضا هنرمند)، تيرباران (66، علي اصغر شادروان)، گذرگاه (66، شهريار بحراني) و اپيزود «بچه خوشبخت» از فيلم دستفروش (محسن مخملباف).