زندگينامه
محمدرضا فروتن، فارغ‌التحصيل روان‌شناسي باليني ازدانشگاه آزاد، با آغاز موج جوان‌گرايي در سينماي ايران در نيمه دوم دهه 1379 نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. او در چند سال اول شروع فعاليتش، پس از آموزش در كلاس‌هاي آزاد بازيگري زير نظر حميد سمندريان، در نقش‌هاي كم اهميت و درجه دوم و سوم بازي كرد و قابليت و استعداد زيادي در بازيگري از خود نشان نداد.
محمدرضا فروتن در اوايل دهه 1370 به واسطه اكبر اصفهاني، كه عكاس فيلم است، به بهرام كاظمي معرفي شد تا نقش كوتاهي در فيلم او با نام هدف (1373) ايفا كند. هدف و چند فيلم بعدي فروتن مثل آخرين بندر (حسن هدايت، 1373)، فاتح (بهرام ري‌پور، 1374)، براده‌هاي خورشيد (1374) و ماه و خورشيد (1375)، هر دو از ساخته‌هاي محمد حسين حقيقي، نام او را مطرح نكردند، اگرچه در كارنامه بازيگري او مرحله‌اي بودند كه بايد پشت سر مي‌گذاشت؛ تا اينكه مسعود كيميايي با فيلم‌هاي مرسدس (1376)، فرياد (1377) و اعتراض (1378) او را به مرتبه مطرح‌تري در بازيگري ارتقا داد. كيميايي در اين سه فيلم مثل همه فيلم‌هايش از فروتن نه يك شخصيت با فرديت خود ويژه بلكه يك «تيپ» با خصيصه‌هاي كلي ساخت و پرداخت. در همين سال‌ها در فيلم‌هاي دو زن (تهمينه ميلاني، 1377)، قرمز (فريدون جيراني، 1377) و متولد ماه مهر (احمدرضا درويش ، 1378) نيز بازي كرد، كه براي قرمز جايزه سيمرغ بلورين هفدهمين جشنواره فيلم فجر (1377) را دريافت داشت.
حد فاصل ارتقاء فروتن از بازيگري گمنام و درجه دو سه به بازيگري پر مخاطب حضورش در يكي از قسمت‌هاي مجموعه تلويزيوني سر نخ (با نام تماشاخانه) بود كه كيومرث پوراحمد در سال 1376 ساخته بود. قسمت تماشاخانه درست در لحظه‌اي نمايش داده شد كه كيميايي براي انتخاب بازيگر نقش اصلي فيلم مرسدس دنبال بازيگر مناسبي مي‌گشت و نيافته بود. فروتن براي ايفاي نقش «اسي» مناسب تشخيص داده شد و با ايفاي اين نقش در فيلم كيميايي مسير بازيگري خود را در راه درست‌تري پيمود، كه به ايفاي نقش هاي مهم‌تري در فيلم‌هاي زيرپوست شهر (رخشان بني‌اعتماد، 1379)، شب يلدا (كيومرث پوراحمد،1380) و رقص با رويا (محمود كلاري،1380) منتهي شد.