زندگينامه
پرويز پورحسيني در سال 1320 در تهران متولد شد. او آموزش بازيگري را از سال 1339 در كلاس هاي شبانه اداره هنرهاي دراماتيك آغاز كرد و در سال 1340 نمايش «مرد گل بدهي» را بهمراه فني زاده و به كارگراني سمندريان در تلويزيون اجرا كرد. با تشكيل گروه پازارگاد و نمايش هاي «شش شخصيت در جستجوي نويسنده»، «لئو كاديا»، «مرغ دريايي و آندورا»، را با اين گروه به صحنه برد و در سال 1346 دو نمايش «حكومت زمان خان» و «استريپ تيز و كارول» را در اداره تئاتر كار كرد. در سال 1348 همكاري اش را با كارگاه نمايش آغاز كرد كه حاصل كار اين دوره نمايش هاي پژوهشي «اوديپ»، «معلم من پاي من»، «باغ آلبالو»، «ويس و رامين»، «انسان، حيوان، تقوا»، «جان نثار كاليگولا و اورگاست» بود. او همچنين با گروه تئاتر پياده دو نمايش به نام هاي «شهر ما»، «نظاره مرگ» را نيز اجرا كرد. در سال 1355 با يك گروه تئاتري در تئاتر شهر همراه گرديد كه حاصل كار اين دوره نمايش هاي «خاطرات و كابوسها»، «شيون»، «استعاذه»، و «جنايت و مكافات» بود. پورحسيني پس از انقلاب نيز به فعاليت خود در عرصه تئاتر ادامه داد و با نمايش هاي «شاه اسكوريال»، «تف»، «سيرك با شكوه» را در تئاتر شهر و نمايشنامه هاي «دكتر فاستوس»، «ماهان كوشيار»، «معماي ماهيار معمار»، «چراغ گاز» «افسانه اندوه» و «شب يهودا» و «بازجوئي» را در اداره تئاتر به اجرا درآورد. در سال 1371 «يادگار سال هاي شن» را در تالار وحدت اجرا كرد. پورحسيني علاوه بر فعاليت در عرصه تئاتر به ايفاي نقش در سريال هاي تلويزيوني نيز پرداخت كه از مهمترين آنها مي توان به سريال هاي: «زهر كوي»، «اميركبير»، «روزي روزگاري»، «دومين انفجار»، «اتومبيل»، «تصوير يك رويا»، «بافته هاي رنج»، «روز ايپريت»، «حضرت مريم»، «همسفر»، «شب دهم»، «ملاصدرا»، «باران عشق» و «روزهاي بياد ماندني» نيز اشاره كرد. پورحسيني به فعاليت هنري خود در عرصه سينما نيز ادامه داد با درخشش خود در جشنواره فيلم فجر توانست كانديداي بهترين بازيگر نقش مرد براي فيلم هاي «اوينار» و «طلسم» شود. او همچنين براي بازي خوب خود در فيلم «مريم مقدس» موفق به دريافت ديپلم افتخار از جشنواره فوق شد.
در 24 آبان 99 اعلام شد که پورحسيني مبتلا به بيماري کرونا شده و در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان بستري شد. سرانجام وي پس از چند روز مبارزه با کرونا ويروس، در 7 آذر 99 در گذشت.