|
«شيخ مفيد» عالم و فقيه قرن سوم و چهارم هجري، در واپسين روزهاي زندگي خود، در محل تبعيدش، خاطرات 69 ساله اش را از كودكي تا حال مرور مي كند. «محمد بن نعمان» ملقب به «شيخ مفيد» در دوراني به دنيا مي آيد كه اميران آل بويه جهت ايجاد يك حكومت مقتدر و متمركز و تضعيف عباسيان، بغداد را پايتخت قرار داده اند و اختلافات قومي و مذهبي بين ايرانيان و اعراب شدت گرفته است. او مورد لطف و عنايت ويژه امام غائب (ع) قرار گرفته و رهبري علويان و شيعيان را به عهده مي گيرد و با كمك «عضدالدوله ديلمي» اولين مدرسه طلاب را بنيان مي گذارد و به ترويج فقه و علم الهيات مي پردازد. با مرگ «عضدالدوله» و سازش عباسيان با تركان غزنوي و امراي بويه، كلاسهاي شيخ تعطيل و از رفتن او به منبر نيز جلوگيري مي شود. «شيخ» را به عكبري تبعيد مي كنند تا او را در فرصت مناسبي به قتل برسانند...
|