در اسطوره ي ايراني، زن «زهره» است و «زهره» نگاهبان آتش خانه! يعني زن به جامعه ي ايراني، از تاريخ اسطوره تا واقعيت جاري، به جان ايران، گرما و زندگي داده است. يكي از بارزترين جلوه هاي گرما و زندگي بخشي زن ايراني، سالهاي پايداري ملي در برابر تجاوز دشمنان ايران و ايراني ست. يعني سالهاي دفاع مقدس! «زخم شانه حوا» روايتگر حماسه سازي، اسطوره پروري و در عين حال زخمهاي پيدا و پنهان مادران سترگ ايران زمين در هشت سال دفاع مقدس است و نيز «زخم شانه حوا» مي كوشد آينه اي روشن و شفاف-گرچه كوچك-در برابر روح بزرگ مادراني باشد، كه اگر نبود حماسه ي مقاومت و البرز پايداري آنها، اكنون مام ميهن در چنگال اهريمنان متجاوز، بدترين روزگار خود را سپري مي كرد!
|