غير از ايران در هيچ جايي ديگر فيلم نخواهم ساخت و فيلم نخواهم ساخت مگر آنكه فيلمهاي قبليام به نمايش درآيند
فيلم نخواهم ساخت مگر آنكه فيلمهايم به نمايش درآيند.
جعفر پناهي با بيان اين مطلب در گفتوگو با خبرنگار هنري ايسنا اظهار داشت: طرحهاي مختلف دارم كه بر روي آنها كار ميكنم البته يكي از آنها بيشتر آماده است و تصميم به ساختش دارم. اما اين تصميم زماني قطعي ميشود كه بتوانم فيلمهايم را در ايران به نمايش بگذارم. وي تصريح كرد: زمانيكه فيلمهاي قبليام به نمايش درآيد، پيش توليد فيلم جديدم را شروع ميكنم. كارگردان “طلاي سرخ“ گفت: انرژي زيادي براي اينكه طلاي سرخ و دايره را در ايران به نمايش بگذارم گذاشتم اما متاسفانه موفق به نمايش عمومي اين فيلمها نشدم و اميدوارم روزي اين فيلمها به نمايش درآيند. جعفر پناهي با تاكيد بر اينكه غير از ايران در هيچ جايي ديگر فيلم نخواهد ساخت، تصريح كرد: وقتي من در اين جا زندگي ميكنم موضوع فيلمهاي من مردم همين جامعه هستند و در نهايت دوست دارم فيلمهايم در اينجا براي مردم اين كشور به نمايش درآيند اما وقتي ميبينم فيلمهايم در داخل به نمايش درنميآيد و هيچ امكاني براي برقراري ارتباط با كساني كه موضوع فيلمهايم هستند، پيدا نميكنم، طبيعي است كه خودبخود دچار يك دلسردي شوم و براي ساخت فيلم جديد انگيزهاي نداشته باشم. وي در ادامه افزود: احساس ميكنم آنقدر فضا را بر فيلمسازان ما تنگ خواهند كرد كه آنها مجبور شوند فيلمهايشان را در خارج از ايران بسازند و در نهايت همچون امير نادري غربتنشين و يا همانند سهراب شهيد ثالث در غربت بميرند. جعفر پناهي گفت: اين بزرگترين خيانت به سينما است كه برخي بازيگران قديمي كه ميتوانستند به سينما رونق دهند، در حسرت حضور بر پرده سينما بمانند و يا آنكه سينما آزادي تهران هرگز ساخته نشود و كسي هم خم به ابرو نياورد، تمامي اينها نه تنها نشانهي توسعهي سينما نيست بلكه در جهت تخريب كامل آن است. اين كارگردان سينماي ايران دربارهي سوژه فيلم جديدش به ايسنا گفت: اين طرح هم از مسائل اجتماعي، كوچه و خيابان گرفته شده و چند ماه قبل بر روي آن كار كردم اما رهايش كردم ولي دوباره به سراغم آمده و خودش را به من تحميل ميكند و ميگويد: فيلم پنجم من است، اما نميدانم آيا فيلمهاي قبلي به نمايش درميآيد كه من باور كنم فيلم پنجمي هم در كار خواهد بود؟! جعفر پناهي درباره عدم شركت “طلاي سرخ“ در جشن خانه سينما نيزگفت: همانند جشنواره فيلم فجر جزء اولين كساني بودم كه فرم شركت در جشن خانه سينما را پر كردم و در نهايت چند روز مانده به پايان ديدن فيلم ها به من اطلاع دادند فيلم در جشن خانه سينما شركت خواهد كرد، همان زمان عازم سفر به استراليا بودم اما كپي فيلم را 48 ساعت قبل از اينكه درخانه سينما به نمايش درآيد، تحويل دادم وهمه چيز نشان دهنده اين بود كه تصميم جدي است اما ظاهراً روز چهارشنبه يك روز قبل از نمايش فيلم در ساعت 4 بعدازظهر از دفتر نظارت و ارزشيابي با خانه سينما تماس گرفته و گفتهاند به دليل اينكه فيلم پروانه نمايش ندارد، حق ندارند فيلم را در جشن نمايش بدهند. وي در ادامه گفت: اما مسئولين خانه سينما چون از پيش زمان نمايش فيلم را اعلام كرده بودند بر روي مساله تاكيد و پافشاري كردند و اين مساله تا نيمههاي شب طول كشيد و بالاخره از سوي اداره نظارت ابلاغ كردند كه فيلم را ميتوانند در يك نمايش خصوصي براي اعضاي آكادمي نمايش دهند اما اعضاي آكادمي حق ندارند قضاوتي درباره اين فيلم داشته باشند. جعفر پناهي در ادامه تصريح كرد: متاسفانه از آنجايي كه وزارت ارشاد ميخواهد همه مسائل را در تسلط خود داشته باشد و قانون پروانه نمايش را در هر كاري دخيل بداند، هيچ توجهي به حقوق اوليه صنوف و مسائل حرفهاي ندارد. بنابراين وزارت ارشاد با بهانهي پروانه نمايش، بر خانه سينما تسلط مطلق دارد و بر همين اساس است كه اين نهاد صنفي هيچ كاري را نميتواند در جهت منافع صنفي و حرفهاي اعضاي خود به راحتي انجام دهد. كارگردان “آينه“ گفت: يك روزنهي اميد در مقابل زورگوييهاي اداره نظارت و ارزشيابي، معاونت سينمايي هنوز هست اما در خصوص فشارهاي زيادي كه بر خانه ي سينما وارد ميشود تا اين مجمع اناف سينماي ايران، بدست آدمهاي مشخصي بيفتد، احساس خطر ميكنم. وي به گفتوگوهاي هنرمندان دربارهي خانهي سينما و عملكرد آنان، اشاره كرد و گفت: جدا از خواستههاي منطقي بسيار فيلمسازها، عدهاي نيز وجود دارند كه با سوء استفاده از ديگر انتقادهاي منطقي، مي خواهند خانه ي سينما را همچون مراكز فرهنگي ديگر كاملاً در اختيار گروه خاصي قرار بدهند تا يك وزارت ارشاد دوم در خانه سينما شكل بگيرد! . جعفر پناهي، ضمن ابراز خرسندي از اينكه تعداد معدودي از اعضاي خانه سينما فيلم “طلاي سرخ“ را ديدند اظهار داشت: اگر شرايطي براي نمايش اين فيلمها فراهم نشود، خود تلاش خواهم كرد راههايي را براي نمايش فيلم پيدا كنم و فيلم را در سرتاسر ايران هر جايي كه توانستيم به شكل محدود به نمايش بگذارم.انتهای پیام /