نشست تخصصي توليد فيلم هاي 100 ثانيه اي كرج برگزار شد

دوربين دارد به قلم نزديك مي شود

نخستين نشست تخصصي توليد فيلم هاي 100 ثانيه اي كرج سه شنبه 24 آذرماه در محل سالن اصلاح بذر شهر كرج با حضور «سهراب هادي» (نقاش، نويسنده و منتقد)، «محمدمهدي رسولي» (نويسنده و منتقد) و «تورج زاهدي» (موسيقيدان و منتقد) و دست اندركاران و سازندگان فيلم هاي 100 ثانيه اي در ساعت 30/17 برگزار شد.

     به گزارش سايت سينمايي سوره، «سهراب هادي» در ابتدا از دو جنبه «ايجاز» و «اشتراك فكري» آثار فيلمسازان حاضر در اين جشنواره گفت و ادامه داد: ايجاز يك قدرت ارزشمند در ايجاد يك اثر موفق هنري در برخورد با مخاطب است. زمان يكي از اصلي ترين قابليت هاي اين گونه از فيلم است و ايجاز تا حدود زيادي كار فيلمسازان اين جشنواره را به كار گرافيست ها نزديك مي كند همچنان كه شعرهم اين گونه است.
    تورج زاهدي در ادامه گفت: دوربين دارد به قلم نزديك مي شود، انديشه قلم دوربين دارد به اين آرزو پشش مي دهد. ارتباطات هنري و ادبي خيلي ساده است اما با دوربين خيلي مشكل مي شود حرف زد و نياز به امكانات فني وجود دارد؛ اما اين جشنواره ثابت كرد كه افراد عادي هم مي توانند فيلم بسازند و خوب هم بسازند.
    وي سپس ادامه داد: اما تبصره هايي وجود دارد اول اينكه برگزاركنندگان اين جشنواره حالا كه مثل خود حوزه هنري متولي شدند بايد امكاناتي براي افرادي كه تمايل به ساخت اينگونه فيلم دارند فراهم سازد. بايد امكانات ايجاد كند تا از اين كيفيت نازل كه در برخي آثار ديده شد كاسته شود. چون فيلم كوتاه 100 ثانيه اي درست شبيه ضرب المثل عمل مي كند. بايد قابل فهم باشد، منسجم باشد و تصويري از ضعف هاي عمده اي در فن ديده شد بخصوص در بحث تصويربرداري و صدابرداري اما كارگرداني ها قابل توجه اند. حوزه هنري بايد كلاس هاي آموزش تربيت دهد دوم اينكه حتماً بايد ضرورت و اهميت فيلم كوتاه 100 ثانيه اي تبيين شود.
    رسولي هم درا دامه افزود: البته لحظات نابي را شاهد بوديم اما مشاهده كردم مسأله قصه و روايت ناديده انگاشته شده است، ما با پيشينه اي قصه گو و روايت مدار بزرگ شده ايم. اكثر آثار ماندگار ما با مخاطب به شكل روايت گرا برخورد داشته اند؛ البته سئوال اين است كه مگر در 100 ثانيه مي شود قصه هم گفت؟
    سهراب هادي در ادامه اين نشست گفت: من توانستم مضمون روايت دوستان را در چند جمله خلاصه كنم: پايبندي به معني واحد با حسرت به داشته هاي فرهنگي با فهميدن عشق و معناي حقيقت عشق؛ فهم عشق؛ انسان محوري چندان مطرح نيست بلكه انسان خدايي مطرح است يا به عبارتي تضاد با سكولاريزم؛ دفاع از حق؛ مرگ آگاهي كه فلسفه مولانا و فردوسي هم هست؛ مضمون شناسي انسان، بدون جنسيت مداري و زن و مرد بودن؛ تنهايي انسان؛ تداوم معناي انسان، احترام به طبيعت و نيازبه مخاطب.
    تورج زاهدي نيز افزود: تفاوتي اساسي ميان داستان كوتاه و داستان بلند وجود دارد اما خيلي ها داستان كوتاه را بهتر از رمان مي دانند ولي هر دو مقوله خيلي جدي هستند؛ اما متأسفانه درباره فيلم كوتاه و بلند اينگونه نيست. مقايسه كار بي فايده اي است نديده ام كسي را كه غايتش فيلم كوتاه باشد. هرگز فيلم كوتاه را جدي نگرفته ايم. اكثراً مي خواهند پلي باشد براي رسيدن به فيلم بلند، اما اين 100 ثانيه هاي طلايي را دست كم نگيريم. چرا فيلمسازان جدي ما در اين وادي قدم نمي گذارند. به همين دليل است كه فيلم كوتاه ما حالت آماتوري گرفته؛ بايد همين رفتار خاص كه براي حرفه اي شدن داستان كوتاه شكل گرفت براي فيلم كوتاه هم صورت بگيرد. نسل جديد بايد خيلي دقت كند كه تصوير، قلم را از دستش نگيرد. اميدوارم دوربين باعث نشود كه از قلم دوري كنيم و قلم دوربين باشد و دوربين قلم.
    زاهدي افزود: سينما مال غربي هاست؛ اما خلاقيت مال همه انسان هاي داراي بصيرت. به جاي ديدن با چشم سر بايد با چشم سر نگاه كرد اين جشنواره زمينه اي فوق العاده براي بصر شدن ايجاد كرده و من واقعاً به آينده اش اميدوارم.
    «محمدمهدي رسولي» در پايان گفت: كمتر به جهان خودي و خاص خودمان توجه داريم وام گيري بد نيست اما نهايتاً تهديد كننده است. شما بايد داراي امضاء خودتان بشويد. آثار شما اين توقع را ايجاد كرده است.
انتهای پیام /