احمد سلوشي، رئيس حوزه هنري كرج:

بايد زمينه اي فراهم كرد تا هسته هاي كوچك ساماندهي شوند

«محمدعيسي احمدي سلوشي» رييس حوزه هنري كرج در گفتگويي صميمانه با سايت سينمايي سوره گفت: من فيلم ثانيه اي را استارت بسيار عالي براي شكوفايي هنر سينماي نوپاي جوانان مي بينم؛ البته سرآغاز كار با دوستان قبل از من بود.

    وي در ادامه افزود: جناب آقاي «شوندي» كه اكنون در واحد نمايش حوزه هستند پيش تر رياست حوزه هنري كرج را به عهده داشتند و همه كارها را ايشان ‌و آقاي «بهادري» و دوستان در جشنواره اول اداره كردند. اما دومين جشنواره با مديريت ما به عنوان تداوم همان راه و تلاش دوستان است. اما اينكه چرا فيلم 100 ثانيه اي را پيگيري كرديم؟ چون اعتقاد داريم كه مي تواند در يك وقت مختصر حرف كاملي را بيان كند و اين كه مردم آنقدر حال و زمان ندارند كه صرف يك فيلم كنند. اين نوع فيلم در عين كمي و اندكي زمان بسيار راحت تر پيام مي رساند. بهره وري اش بيشتر است مخصوصاً در فضاي تصوير مباحث سريع تر انتقال مي يابد. هركجا كه بحث آموزش به شكل سمعي و بصري درآيد موفق تر عمل مي كند. من اعتقاد دارم كه اگر بهره وري مي خواهيم بايد براي آدم ها وقت بگذاريم و براي زمان شان ارزش قائل شويم تا مردم در كمترين زمان بيشترين حال و استفاده را ببرند. ديدگاه من نسبت به ماهيت و كاركرد و الزام سينما برمي گردد به ديدگاه حضرت امام (رض) ايشان درمزار شهدا فرمودند: «ما با سينما مخالف نيستيم؛ با فحشا مخالفيم.» سينما تكنولوژي بسيار مهمي در راستاي انسان شدن است. بايد به روز انديشيد و با دنيا رقابت كنيم كه لازمه اش آدم هاي فكور، نويسندگان انديشمند و هنرپيشگان اهل دانش است. من اعتقاد دارم كه اين فضاي مطلوب را مديران فرهنگي كشور بايد فراهم كنند نه كس ديگر! اگر ما 10 تا فيلتر براي هنرمند بگذاريم كه ديگر از آن سوي فيلتر هنر بيرون نمي آيد. مقداري فضا لازم است مقام معظم رهبري مي فرمايند:« بگذاريد جوان ها بنويسند هرچند غلط بنويسند بگذاريد آن ها حرف بزنند هرچند كه غلط حرف بزنند» اين براي اهل هنر هم مطرح مي شود و لازم است. گاهي هم متأسفانه اشخاص غيرمتخصص را براي مديريت هنرمندان مي آوريم كه عاقبت دودش به چشم خودمان مي رود. اعتقاد دارم كه در سينما بايد سرمايه گذاري كنيم. نوآوري و محيط فرهنگي بايد با مردم شناسي و جامعه شناسي و مسئله بسيار مهم نياز سنجي توأم شود. هرجا كه فيلم موفقي هست يعني مخاطب دارد و حوزه هنري اين فضا را مي تواند فراهم كند. معتقدم كه بايد فضاي كار براي مديران فرهنگي ايجاد كرد تا هركاري كه مي كنند را پاسخ گو باشند. رسالت ما همان رسالتي است كه امام و شهدا پيش رويمان نهاده اند. انسجام، ريسك پذيري و ازخودگذشتگي لازم است. وقتي حقيقت ذبح مي شود و در مقابل مصلحت بي سر مي افتد خب ديگر نمي شود گفت هنر وجود دارد. الآن نياز به آدم هاي با وجدان داريم كه تبليغات مستيم نمي كنند و هنرمنداند. مسئله مهم به اعتقاد من اين است كه بايد هسته هاي كوچك را ساماندهي كنيم يعني خود هنرمندان بيايند و آثار را نقد كنند و ايجاد باور عمومي بشود و اين زمينه مي خواهد. ما در بحث تربيت و علم اخلاق مي گوييم كه تربيت آن است كه زمينه سازي براي استعدادهاي بالقوه بشود كه فارغ از جنسيت به فعليت برسد و بالفعل شوند.
انتهای پیام /