در هفدهمين جلسه نقد هنر ديني عنوان شد

وقتي مي گوييم سينماي ديني، منظور سينماي فقهي نيست

هفدهمين جلسه «نقد هنر ديني» با حضور دكتر حسن بلخاري، مسعود فراستي و دكتر مرتضي گودرزي ديباج به همت پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامي حوزه هنري، پنجشنبه 8 مهر بهمن ماه در تماشاخانه مهر برگزار شد.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، دكتر «حسن بلخاري» در اين جلسه گفت: قالب سينما براي خودش داراي هويتي است كه معنايي را كه در آن قرار مي گيرد، ارزيابي مي كند، اگر آن معنا با قالب سنخيت داشته باشد آن را مي پذيرد وگرنه آن را پس مي زند.
    بلخاري افزود: در ذات اثر هنري يك سياليت وجود دارد كه مانند متن قدسي است .
    وي خاطرنشان كرد: دين در اينجا در يك لحظه سه معنا دارد: فقه، الهيات و فطرت. سه معنايي است كه براي دين بيان مي شود.
    فقه عين دين نيست بلكه بخشي از آن است؛ بنابر اين وقتي مي گوييم سينماي ديني، منظور سينماي فقهي نيست. الهيات هم عين دين نيست. اين تمايزات درباره دين در اينجا وجود ندارد. بنابراين حاشيه بر متن غلبه مي كند و گاهي با نگره فقهي به فيلم ديني نگاه مي شود.
    سپس مسعود فراستي، منتقد سينما هم دراين جلسه گفت: سينما اول صنعت است و بعد هنر؛ يعني سينما هنر ناب نيست.
    فراستي افزود: سينما اساساً يك فرم است و آنچه موضوع را به محتوا تبديل مي كند، فرم است.
    وي اظهار كرد: سينما مديومي است كه از همه هنرها به نفع خودش استفاده مي كند اما بعضي حرف ها و پيام را نمي توان با مديوم سينما بيان كرد.
    فراستي در ادامه گفت: سينما پديده اي است كه هم ظاهر و هم معناي آن كنش مي آورد. قدرت دروغ گفتن سينما باورپذيري است. در واقع اساس سينما راه رفتن روي مرز خيال و واقعيت است.
    وي، با تأكيد بر توجه به مخاطب در سينما افزود: اگر فيلمسازان مخاطب را نفهمند و به مخاطب توجه نشود، سينما از قوه به فعل در نمي آيد.
انتهای پیام /