فرشته صدرعرفايي بازيگر فيلم كافه ترانزيت:
زن مي تواند به شكل زنانه روي پاهاي خودش بايستد
نقد و بررسي فيلم «كافه ترانزيت» ساخته «كامبوزيا پرتوي» ساعت 18 روز شنبه (17 بهمن ماه) در محل سينما صحرا و با حضور كارگردان، «امير سماواتي» (تهيه كننده)، «محمدرضا سكوت» (فيلمبردار)، «بهروز هاشميان» (تهيه كننده)، «فرشته صدرعرفايي» (بازيگر فيلم) و اهالي مطبوعات و رسانه برگزار شد.
به گزارش سايت سينمايي سوره، «كامبوزيا پرتوي» نويسنده و كارگردان فيلم «كافه ترانزيت» گفت: سال 63 قرار بود فيلمي براي كانون بسازم كه مال كودكان بود و قهوه خانه داستان هم در راه جنگ قرار داشت كه اين پروژه به سامان نرسيد. 4 سال پيش در جشنواره فجر دو تهيه كننده امريكايي و كانادايي به ايران آمدند و ايده اي درباره غذاي ايران از من خواستند كه به من برخورد. بعد كه فكر كردم غذا يك نياز جهاني است و جالب اين كه تمامي فيلم هاي مربوط به غذا جذاب هستند، فكر كردن به بهانه آشپزي خيلي حرف ها را مي توانم بزنم. فيلمنامه را به امريكا فرستادند اما ناگهان جريان 11 سپتامبر پيش آمد و همه چيز به هم خورد. طرح را به آقاي سماواتي دادم و خودمان شروع كرديم. «امير سماواتي» تهيه كننده فيلم «كافه ترانزيت» گفت: بحث چگونگي ساخت فيلم و چرايي آن مفصل است؛ اما من سينما را از باب فيلمنامه نگاه نمي كنم بلكه از باب آدم هايش نگاه مي كنم. آقاي پرتوي را آنقدر قبول داشتم كه وقتي طرح را ارائه كردند، فوراً قبول كردم؛ چون آدم مهمتر از همه چيز است. اين فيلم همه آن چيزي ايست كه من به آن نام «كامبوزيا پرتوي» مي گويم. سپس«محمدرضا سكوت» مدير فيلمبرداري «كافه ترانزيت» گفت: يك فضاي جديدي براي كارم گشوده شد كه در خدمت دوستان باشم. كمك به فضا و رنگ و لعاب كار كه آقاي پرتوي مي خواستند وظيفه من بود. صحنه هاي داخلي فيلم سخت بود ولي راضي هستم. در ادامه «فرشته صدرعرفايي» بازيگر فيلم كافه ترانزيت و همسر «كامبوزيا پرتوي» گفت: از كارم راضي هستم. اولين كمكي كه براي رسيدن يك بازيگر به نقش وجود دارد فيلمنامه است، فيلمنامه كليد اصلي يك نقش است و بعد از آن طبيعي است كه كارگردان كمك كننده است و در اين مورد كارگردان، نويسنده هم بود. بازيگراني كه همكار من بودند، خوشبختانه همگي داراي سوابق درخشان بودند. آقاي پرستويي براي همه آشنا هستند و به دليل آشنايي قبلي ام با ايشان كه به دوران دانشجويي برمي گشت، كار بهتر پيش رفت. همان گونه، بازيگران يوناني نيز سابقه تئاتر داشتند. البته مشكل زيان داشتيم كه به هم كمك مي كرديم بسيار تجربه خوبي بود چراكه فضاي خوب و صميمي داشتيم. «كامبوزيا پرتوي» درباره پايان فيلم گفت: من فيلم را زود به پايان نرساندم؛ اما فيلم يك پايان ديگري داشت كه درمونتاژ، به اجبار در مميزي آن را كنار گذاشتيم. من معتقد نيستم كه قصه مي توانست ادامه داشته باشد. ولي يك سكانس پاياني را كامل حذف كردند و متأسفم كه هر چه سعي كرديم، نتوانستيم نگهش داريم. «امير سماواتي» درخصوص عدم شركت فيلم در جشنواره 82 فيلم فجر ادامه داد: چون طلب داشتيم، فيلم را از جشنواره 82 بيرون كشيديم. پايان بندي فيلم همان طور كه گفته شد، اين نبود. نمي دانم وقتي مي گوييم بحث استاندارد مطرح است طبيعتاً قواعدي بايد رعايت شود، خب در مملكتي زندگي مي كنيم كه شرايط خاص دارد، بالاخره يك ديدگاهي آنطرف وجود دارد كه ما در جمهوري اسلامي ايران فيلم مي سازيم، پس بايد جرح و تعديل كنيم. ما هم اين بايدها و نبايدها را پذيرفتيم، اما اگر قرار باشد تعاملي ميان ايران و كشورهاي مختلف در زمينه هاي سينما صورت بگيرد چطوري با اين وضع مي شود كاري كرد. حتماً مسئولان ارشاد راه حل دارند كه چطور مي شود و با چه معياري مي توان فيلم هاي بين المللي ايجاد كرد كه هم ارزش اكران در داخل كشور را داشته باشد و هم در كشورهاي مختلف قابليت اكران داشته باشد و اين همه بدون سانسور تحقق يابد. «كامبوزيا پرتوي» در خصوص انتخاب بازيگر گفت: موقع نوشتن، هرگز به خانم «فرشته صدرعرفايي» فكر نكرده بودم. موضوع زماني جدي شد كه دوستان طرح را خواندند و به اتفاق ايشان را مطرح كردند. چون خودم كمتر متوجه شخصيت شده بودم 3 ماه طول كشيد تا به باور برسم. حتي چند بار هم دعوامان شد؛ اما چه مي شود كرد بازيگر فوق العاده خوبي هستند و اين مسأله هيچ ربطي به زناشويي ما ندارد. «فرشته صدرعرفايي» افزود: كاراكتر من يك زن «مرد نما» نشد، تكليفش مشخص بود. مادر بود. در مرحله اول زني است كه دو بچه دارد، همسرش را دوست دارد. طبيعي است كه بايد جلوه هاي زنانه اش بيش تر باشد. در شرايطي قرار مي گيرد و مي خواهد به من بودنش تكيه كند و تن به ازدواج ناخواسته ندهد. ما بايد از شعاردادن چه در رفتار و چه در گفتار پرهيز كنيم. زن ها مي توانند به شكل زنانه روي پاهاي خودشان بايستند. اگر جايي هم خشونتي نشان مي دادم، آقاي «پرتوي» تعديلش مي كردند.انتهای پیام /
