نگاه كوتاه/2

از «مارمولك» تا «يك تكه نان»

يك تكه نان، توضيحي تصويري براي گذران معيشت به هر قيمت است.

    كمال تبريزي كه به عنوان فيلمساز متفاوت همواره در طول اين سال ها مورد توجه منتقدان و مخاطبان عام و خاص سينما بوده، امسال با فيلم «يك تكه نان» دور از انتظار در جشنواره فيلم فجر حضور يافته است.
    اگر فيلم «ليلي بامن است» تابو شكني در ژانر سينماي جنگ با رويكرد طنز تلقي شود و «گاهي به آسمان نگاه كن» تصويري از برزخ بودن و يا نبودن تبريزي در سينما باشد، قطعاً «يك تكه نان» اثري شبه معناگرا با شخصيت پردازي ضعيف و فضاي تصنعي و مجازي است.
    اين فيلم كه امسال در بخش مسابقه سينماي ايران جاي گرفته، مخاطب آشناي سينما را به ياد شخصيت هاي فيلم «اينجا چراغي روشن است» ساخته رضا ميركريمي و فضاي آن فيلم مي اندازد.
«اسماعيل خلج»، «احمد آقالو»، «گلاب آدينه»، «هومن سيدي»، «مريم بوباني»، «پيام دهكردي» و «حسين توكلي» در فيلم جديد تبريزي نقش آفريني مي كنند.
    اگر در فيلم ميركريمي انساني مجنون به وصال واقعي مي رسد و بار سفر مي بندد، در فيلم جديد تبريزي سربازي سرگشته كه در طول زندگي با شتر و صحرا سركار داشته،‌به معنا پي مي برد.
    اين فيلم به رغم تصويرگري از باور عمومي و اعتقادات پاك مردمي در نقطه اي مرزي، بيانگر بازگشت به خويشتن است اما نمادسازي ضعيف، بازي مصنوعي و در نهايت ريتم كند فيلم مخاطب را اذيت مي كند.
    از سويي استفاده از تصاوير و حركت دوربين و فضاسازي مستند گونه از اجتماع مردمي نقطه قوت فيلم جديد تبريزي به حساب مي آيد.
    تبريزي كه سال گذشته با فيلم بحث برانگيز «مارمولك» در جشنواره فيلم فجر حضور داشت، امسال كاريابي و غم به دست آوردن نان را با موضوع جوانان، دستمايه شركت در جشنواره قرار داده است. ما هنوز فيلم مارمولك تبريزي را از ياد نبرده ايم و اميدواريم كه از وي همچون گذشته به دور از كارهاي تجاري و گيشه داشتن فيلم، باز هم شاهد كارهاي پربار و معناگراي آن باشيم.

انتهای پیام /