گزارشي از اكران خصوصي «خيلي دور، خيلي نزديك» در سينما سپيده
«خيلي دور، خيلي نزديك» چشم ها را خيره كرد
جمعه 21 اسفندماه، در پي اكران خصوصي فيلم «خيلي دور، خيلي نزديك» ساخته «سيدرضا ميركريمي» و تهيه كنندگي «سازمان توسعه سينمايي سوره، حوزه هنري» كه د رمحل سينما سپيده انجام شد، جمعي از اصحاب فرهنگي، هنري كشور از جمله برخي از دست اندركاران فيلم در گفتگو با سايت سينمايي سوره به سؤالات سايت سينمايي سوره پاسخ گفتند:
تماشاچي آقا: كلاً فيلم خيلي زيبايي است. من اثر پيشين ايشان را هم كه ديده ام؛ كار واقعاً متفاوتي بود مخصوصاً كه اين فيلم پايان بسيار زيبايي دارد. ساعد باقري (شاعر): فقط مي توانم بگويم، با اين سرعت، ديدن و طي كردن فاصله بين ظلمات تا نور، طي كردن عصاره يك زندگي در چند دقيقه است. به واقع مي توانم بگويم، اين معجزه تنها مي تواند يك توفيق باشد و اين البته باعث سنگيني وظيفه اين جوان فيلمساز بسيار توانمند مي شود. خيلي ها بعد از اين كار درخواهند يافت، چگونه حرف زدن چيست؟ بهزاد كزازي(طراح صحنه و لباس سينما): فيلم بسيار خوبي بود، از همه بابت، به لحاظ فني و صحنه، كارگرداني، بازي و فيلمنامه كمتر فيلمي را ديده ام كه بعد از ساخت به خوبي فيلمنامه اش در بيايد. نسبت به فيلمنامه اش، فيلم، خيلي بهتر ساخته شده است. خوشحالم كه اين فيلم سينما را زنده نگه مي دارد. زهره حميدي (بازيگر فيلم خيلي دور، خيلي نزديك): من خيلي خوشحالم كه توانستم در اين كار ارزنده و پر ارزش كه در همه اين سال ها ديدم، شركت كنم. افتخار مي كنم كه با يكي از تواناترين و با اخلاق ترين كارگردان اين حرفه توانستم كار كنم. اخلاق پشت صحنه ايشان باعث آرامش عوامل پشت صحنه شد و دليلي شد براي اينكه خيلي راحت همه روي كارشان تمركز كردند. من فكر مي كنم اين كار، واقعاً كار پر زحمتي بود و از اين كه كار مورد استقبال واقع شد، خيلي خوشحالم. از اين لحاظ خستگي مان برطرف شد. همايون ارشادي (بازيگر سينما): بعد از مدت ها يك فيلم بسيار خوب و درست و حسابي ديدم و هر چه تلاش كردم؛ بدبختانه يا خوشبختانه كوچكترين ايرادي نتوانستم به فيلم بگيرم. مجموعه كار، كاملاً يك فيلم خوب بود، بازي هاي آقاي رايگان، خانم حميدي و همه و همه چيز عالي بود؛ البته ناگفته نماند كه همه كارهاي آقاي ميركريمي با اين كيفيت بالا ساخته شده اند. مسعود رايگان (بازيگر اصلي فيلم «خيلي دور، خيلي نزديك»: ميركريمي بسيار عالي است. چون با آدمي كار كرده ام كه بسيار داراي سلامت نفس است و با مديريتي فوق العاده. اين دومين تجربه من در سينماي ايران است. تجربه اول من با آقاي «موساييان» بود؛ ولي تجربه اي كه با ميركريمي داشتم، با توجه به مدت زمان آن كه 7 ماه ساخت فيلم به طول انجاميد، خيلي شرايط بسيار سختي بود. ولي مي توانم بگويم كه اين تجربه از بهترين تجربه هاي زندگي من است؛ هم در تئاتر و هم در سينما. وي در مورد «تنهايي» اين كاراكتر گفت: تنهايي، عدم ديالوگ بين آدم هاست. اين يك ويژگي شاخص دكتر «عالم» است. ويژگي خاصي در شخصيت دكتر عالم جستجو نمي كنم. اما فاصله اي كه ميان پدر و پسر، همسر و شوهر و خيلي چيزهاي ديگر در فيلم و شخصيت وجود دارد. وي ادامه داد: بهترين لحظه فيلمبرداري من، جايي است كه دكتر در ماشين گير كرده و مدفون شده، وقتي در تماس موبايل، سامان (پسرش) با دكتر حرف مي زند، سامان صداي او را نمي شنود اما دكتر مي شنود. مي خواهد بگويد سامان من... دوبار تكرار مي شود. كه سامان من مي خواستم...بگويم كه من را ببخش... به كمكت نياز دارم... دوست دارم. كه البته در فيلم گفته نمي شود. پايان بندي فيلم، بسيار خوب و باز است كه ما هر تصوري راجع به قصه مي توانيم در پايان داشته باشيم. سيدرضا ميركريمي (كارگردان فيلم خيلي دور، خيلي نزديك): فيلمسازي مثل همه قسمت هاي زندگي يك تجربه است كه به شكل جمعي انجام مي شود. قسمت مهمي از اين تجربه موقع اكران فيلم به دست مي آيد كه شما با تماشاگران كاري را كه ساخته ايد مي بينيد و با تجربه آن ها هم شريك مي شويد. قسمت لذت بخش كار همين است چون كار ديده مي شود و از نظرات ديگران استفاده مي كني نمايش خصوصي حاصل خوبي داشت، تماشاگران حرفه اي سينما درگير فيلم بودند و حس خوبي داشتند. وي در پاسخ به اين سؤال كه پيام واقعي فيلم چيست؟ افزود وقتي شما درباره فلسفه زندگي، مرگ، زندگي پس از مرگ و ... فيلم مي سازي، دست روي موضوعي خاص مي گذاريد، قبل از اينكه فيلم نسخه و بيانه اي بپيچيد بايد سعي كند كه دريچه اين تجربيات را باز كند و يك نوع نزديكي با اين تجربه احساس شود. با توجه به نهاد همه انسان ها، هديه فطري وجود دارد كه به طرف الهيات مي رويم، يك جرقه لازم است و اين فيلم اين كار را در اندازه خود مي كند. وي در پاسخ به اين سؤال كه، نهادها و ارگان هاي فرهنگي مانند حوزه هنري چه اثري در روند ساخت و توليد آثار فرهنگي متناسب دارند؛ گفت: نگاه خاص حوزه هنري را بايد از مسئولان اين نهاد پرسيد، براي ان كه اتفاق خوبي در سينما پديد آيد به نظرم بايد زعماي آن باور داشته باشند كه ريشه بسياري از مشكلات حتي غير فرهنگ، اقتصادي سياسي و غيره، در فرهنگ است. اگر به اين باور داشته باشيم خود به خود اتفاق بزرگ خواهد افتاد و اهداف بزرگتري را براي خودشان در نظر خواهد گفت. سينما فاخر، هندمندانه، حرفه اي و تأثيرگذار خواهيم داشت؛ البته تا زماني كه به اين باور برسيم راه زيادي داريم. سينما بايد حرف خودش را زند، درباره خودمان باورها و اعتقادات خودمان حرف بزنيم، در اين صورت است كه فيلم مشتريان خودش را خواهد داشت. انتهای پیام /