پرويز پرستويي:

مي خواهم مدتي از سينما دور شوم و به صحنه بازگردم

يكي از معضلات سينماي امروز ما اين است كه در حالي كه منبع موضوع هستيم، بي موضوع مانده ايم. سال گذشته 20 سناريو به من پيشنهاد شد كه هيچي از آنها نفهميدم چون موضوعاتي كه در آنها مطرح شده بود، خيلي حاشيه اي و پرت بود.

     به گزارش سايت سينمايي سوره، «پرويز پرستويي» بازيگر سينما و تئاتر كه به منظور شركت در همايش «نگاهي تازه به فيلمسازي در ايران» در شيراز به سر مي برد، اظهار داشت: شرح وظائف ما هنرمندان سينما اين است كه نبض تماشاگر را بشناسيم از اين طريق كه خودمان را از آدم هاي روزگارمان بدانيم و از اتفاقات دور و برمان بي اطلاع نباشيم. ما نمي توانيم از مسائل روزمره گريزان شويم.
     اين بازيگر نام آشنا، با تأكيد بر اينكه سينما نمي تواند خيلي شخصي باشد، سينمايي را موفق ارزيابي كرد كه بتواند جذب مخاطب كند و در عين حال افزود: البته قرار نيست هر فيلمي 60 ميليون بيننده داشته باشد. ما در كشوري زندگي مي كنيم كه با ذائقه هاي مختلف مي توانيم سر و كار داشته باشيم و فيلم هاي اجتماعي، ‌خانوادگي، ‌اكشن، كمدي و درام بسازيم. هر كدام از اين رويكردها طالب خاص خودش را دارد اما موافق اين مسئله نيستم كه برخي فيلمسازان در طول سال يك سري فيلم‌ انتخاب شده بسازند و مد نظرشان مثلا جشنواره هاي خارج از كشور يا فيلم براي شهرستان ها باشد.
     بازيگر «روبان قرمز»، «موج مرده» و «بيد مجنون» درخصوص سينماي مستقل و سينماي معناگرا گفت: سينما در هر شكلي كه باشد، مخاطب جايگاه آن را تعيين مي كند. فيلم هايي داريم كه در خارج از مرزهاي ايران جايگاه ويژه و خاص دارند اما وقتي در ايران اكران مي شوند، ‌شكست مي خورند. وقتي براي اولين بار با بحث سينماي معناگرا روبرو شدم، آن را نفهميدم مگر قرار است فيلم هاي ديگري بي معنا باشند و خاصيتي نداشته باشند؟ اما وقتي فيلم هايي را كه براي اين بخش گزينه كرده بودند ديدم، مثل فيلم «خيلي دور، خيلي نزديك» يا «بيد مجنون» كه فيلم مجيدي انتخاب اول تماشاگران هم شده بود، به اين نتيجه رسيدم كه هنرمند نبايد تماشاچي و مخاطب را دست كم بگيرد.
     «پرستويي»، با گلايه از برخي هنرمندان سينما گفت: ما به عنوان هنرمندان سينما كلاف سر در گم هستيم. از روي دست هم مي نويسيم نگاه مي كنيم كه كدام فيلم جواب داده است تا مثل آن بسازيم. با مردم از روبرو آشنا نيستيم و گرفتار ذهنيت و تخيل خود هستيم. ما بايد درد و معضلات و مشكلات اجتماعي خودمان را بشناسيم سوژه هاي مختلفي وجود دارد كه ناگفته مانده اند، مثلا در حوزه منابع تاريخي كه اتفاقاً مصداق روز دارند اما سناريوهايي كه نوشته مي شود مانند پازل هاي از قبل چيده‌ شده اي هستند كه راحت دست‌اندركاران را به يك فيلم برساند آن هم با موضوعاتي كه مد شده مثل مردي كه دو زن داد و ...
پرويز پرستويي، با اشاره به اينكه متأسفانه عرصه سينما تبديل به فرصتي براي كسب پول براي عده اي شده است در زمينه آموزش بازيگري و جذب علاقه مندان به سينما گفت: در ميان آموزشگاه هاي بازيگري، صرف نظر از آموزشگاه هاي «امين تارخ » و « حميد سمندريان»، اكثر آنها فرصت طلب هستند و ورود من به اين عرصه و تأسيس آموزشگاه بازيگري براي مقابله با اين جريان بوده است، اگر چه عده اي از مراجعين با شنيدن پاسخ منفي ما دلخور مي شوند. ‌اما من وظيفه ام را در قبال ديني كه به سينما و مردم دارم انجام مي‌دهم و آن نه گفتن هم خدمتي به سينما است و هم خدمت به كسي كه توانايي و قابليت حضور در اين عرصه را ندارد.
     وي تأكيد كرد: ايجاد جاذبه در بازي، ربطي به زيبايي ظاهري ندارد، اين در حالي است كه هنوز برخي مجلات براي جذب مخاطب دنبال اين هستند كه فلان چهره را روي جلد مجله شان داشته باشند!
     وي كه در كارنامه بازيگري اش در تئاتر، نمايش هاي «عشق‌آباد»، «چشم در برابر چشم» و «خانه روشنايي به چشم مي خورد»، تئاتر را خانه اول و آخرش توصيف كرد و گفت: در حال حاضر تصميم گرفته ام تئاتر كار كنم. تئاتر كار كردن من نه به خاطر كسب شهرت و محبوبيت است و نه پول در آوردن. صحنه تئاتر وسيع است و آدم ها را كوچولو مي كند! من به تئاتر نياز دارم و مي خواهم نگاهي دوباره به خودم داشته باشم. مي خواهم مدتي از سينما دور شوم و انرژي جديدي بگيريم.
     گفتني است، همايش «نگاه تازه به سينماي ايران» به همت، كانون فيلم جهاد دانشگاهي دانشگاه صنعتي شيراز برگزار شده و در اين همايش «داريوش مهرجويي»، «مسعود كيميايي» و «جواد طوسي» نيز حضور خواهند داشت.

انتهای پیام /