«مرگ پذيري» چالش بزرگ سينماي دفاع مقدس

اگر سينماي جنگي سراغ داريد كه به مرگ نپرداخته، بدانيد كه اين سينما ضد جنگ است و به قول خودمان «دفاع مقدس» نيست.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، به نقل از خبرگزاري ها، «مهدي كلهر» كارشناس سينما در نشست نخست «هم انديشي خلاق سينماي دفاع مقدس» «چادگان» اصفهان درباره زيباشناسي سينماي دفاع مقدس گفت: اگر هر نقطه از جهان را بشناسيم، مسلماً مابقي جهان را مي توانيم درك كنيم. در عين حال به تعداد افراد، زيبايي شناسي وجود دارد؛ زيرا هر فردي از منظر خود به اين مسأله نگاه مي كند. زيباشناسي، دانشي است كه بعد از خلق آثار هنري، به كشف آن مي پردازيم. اين آثار بايد در ابتدا به يك ژانر تبديل شوند و افتراق و اشتراك ها درك شود، بعد به زيباشناسي بپردازيم.
    «كلهر» افزود: اگر زيبايي شناسي قبل از توليد اثر هنري انجام پذيرد، مانند دستورات اخلاقي است كه هنرمندان با آن برخورد مي كنند و هنر به مانند يك صنعت خواهد شد. مهمترين «چالش» در سينماي دفاع مقدس «مرگ پذيري» است.
    بسياري از اسطوره ها، نيمه انسان، نيمه خدا هستند و برخي، از انسان بودن به خدا شدن رسيده اند. مسلماً يك سر جنگ به مرگ ختم مي شود و نبايد اين مسأله ناديده گرفته شود. اگر سينماي جنگي سراغ داريد كه به مرگ نپرداخته، بدانيد كه اين سينما ضد جنگ است و به قول خودمان «دفاع مقدس» نيست؛ چون قصه پاك كردن صورت مسأله را دارد. كشته شدن شرط اول سينماي جنگي است.
    وي ادامه داد: يك نوع زيباشناسي هم در هنر وجود دارد كه مثلاً «جوكي» هاي هند برعكس عمل مي كنند و از هر چه كه ميل داشتند امتناع مي كنند؛ اما جنگي در صورتي مي تواند موفق باشد كه نسبت به سوژه، زيباشناسي را منتقل كند و به عنوان مثال «آژانس شيشه اي» و «ليلي با من است».
    «مهدي كلهر» تأكيد كرد: ما اگر 8 سال جنگ تحميلي را نداشتيم قطعاً آثاري همچون «ارتفاع پست» را هم نداشتيم.
    وي با اشاره به سوره «شعرا» افزود: در اين آيات، هنرمندان جدا از هم، تعريف نشده اند و دو گروه از هنرمندان نقد مي شوند»
    وي، در پايان خاطرنشان كرد: بنابراين ظلم ستيزي و ايثار عناصري هستند كه هنر را جاودانه خواهند كرد.