رخشان بني اعتماد در ميزگرد «گيلانه» در ايسنا عنوان كرد:
مي خواهيم «سينماي صلح» را مطرح كنيم
رخشان بني اعتماد با حضور در خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ميزگرد مطبوعاتي فيلم «گيلانه» از آخرين ساخته سينمايي اش به عنوان سينماي «صلح» مطرح كرد و گفت: بر روي اين فيلم نام سينماي جنگ يا ضد جنگ نمي گذارم و معتقدم اين نوع فيلم به وجه اي از جنگ نگاه مي كند كه ذهنيت را در هر شكل به سمت ضد خشونت مي برد.
به گزارش سايت سينمايي سوره، وي كه به همراه ديگر عوامل فيلم سينمايي «گيلانه» در اين نشست خبري حضور يافته بود در ادامه افزود: در شرايطي كه انواع و اقسام نام ها و اسامي عجيب و غريب گذاشته مي شود، ما مي خواهيم سينماي «صلح» را مطرح كنيم. وي، يكي از دلايل مهم ساخت سينمايي «گيلانه» پس از اپيزود «ننه گيلانه» را ايجاد فرصت نمايش و اكران دانست و گفت: به هر حال اپيزودي كه در «داستانهاي شهر جنگي» در جشنواره دو سال قبل به نمايش در آمد و مورد استقبال و توجه قرار گرفت باعث شد، براي ساخت فيلم سينماي «گيلانه» مصمم شويم چون همانطور كه شاهد هستيم فيلم هاي مستند و كوتاه فرصت نمايش درسينماي ايران ندارند. براساس همين گزارش، «محسن عبدالوهابي» و «رخشان بني اعتماد» كه كارگرداني مشترك «گيلانه» را برعهده داشتند درباره تجربه همكاري و كارگرداني مشترك سخن گفتند. بني اعتماد تصريح كرد: من و محسن عبدالوهابي از سال هاي دور به شكل هاي مختلف با يكديگر همكاري داشتيم. اما در خصوص «گيلانه»، در شرايطي كه فردي در زمينه ساختار فيلم نظر و فكرش به هر شكلي دخالت پيدا مي كند، سهمي از فيلمسازي به او مربوط مي شود و آقاي عبدالوهابي نيز اينگونه با من همكاري كردند، از جمله پژوهش و نگارش فيلمنامه و گرفتن پلان‌ها سر صحنه و.... كه اين مفهوم فيلمسازي مشترك است. محسن عبدالوهابي مستندساز نيز درباره اينكه فيلمسازي سينمايي را دنبال خواهد كرد گفت: قصد دارم ادامه بدهم، اما اينكه موضوع كه به آن علاقه مند هستم از قصه سر دربياورد و فيلم سينمايي شود يا مستند براي من فرقي نمي كند. وي گفت: «گيلانه» با توجه به بن مايه هاي مستند كه در آن وجود دارد نقطه مشترك همكاري من و خانم بني اعتماد و همينطور هنگام نگارش فيلمنامه با فريد مصطفوي بود. بني اعتماد در ادامه تصريح كرد: موضوع «گيلانه» جنگ است، اما نه فقط جنگ ايران و عراق در واقع يك شكل فرامرزي اين جنگ مطرح مي شود، اين فيلم بازتاب شرايط «گيلانه»ها، «اسماعيل»ها، «ميگل»ها است كه آرزوها، اميدها و سلامتيشان بهاء آن جدال هايي است كه در مكان هاي ديگر اتفاق افتاده است. رخشان بني اعتماد كارگردان شاخص سينماي ايران كه در كارنامه هنري اش بعد از سال ها به موضوع جنگ پرداخته است درباره دليل تأخير در اين پرداخت معتقد است: سياست هاي فرهنگي در دوران جنگ تابع شرايط آن زمان بود و نگاه ديگري را مي طلبيد و اساساً فضاي سينماي جنگ در آن سال ها فضايي نبود كه بتوانم در آن حرف بزنم. بنابراين نگاه من در آن فضا و شرايط نمي توانست مطرح شود، طبيعي بود كه بايد يك زماني سراغ اين موضوع مي رفتم كه از زاويه خودم به جنگ نگاه كنم. اين شرايط و موقعيت سال ها بعد از جنگ براي من فراهم شده است. برپايه اين گزارش، در ادامه اين نشست خبري، «باران كوثري» بازيگر نقش «مي گل» نيز از تجربه بازي در «گيلانه» گفت: «مي گل» نقش متفاوتي از ساير نقش هايي است كه من در فيلم هاي ديگر تجربه كردم البته به همين اندازه هم نقش خيلي سختي بود، به دليل اينكه غير از اينكه سن و سالش از من بيشتر بود، آبستن هم بود و 14 سال قبل از زمانيكه من زندگي كرده ام حضور داشت. كارگردان «گيلانه» در پاسخ به سئوالي درباره نقش «گيلانه» تصريح كرد: نمي خواستم هيچ وقت «گيلانه» ترحم برانگيز باشد، مي خواستم تفكر برانگيز باشد. وي، درباره حضور «فاطمه معتمدآريا» نيز در نقش «گيلانه» گفت: موقعيت نقش به لحاظ فيزيكي و شرايط قصه ويژه بود و نقش را بسيار برجسته مي كرد، بنابراين معتمدآريا خيلي زحمت زيادي كشيد و بقيه بازيگران نيز همين شرايط را داشتند. شاهرخ فروتنيان براي آن نقش كه در چند صحنه داشت به اندازه كسي كه قرار است نقش اول يك فيلم را بازي كند، انرژي گذاشت تا بتواند نقش دكتر جانباز و يك دست را به خوبي بازي كند. وي، درباره انتخاب «بهرام رادان» نيز اظهار داشت: نابازيگر نمي توانست اين نقش را ايفا كند به هر حال بايد كسي مي آمد، كه به لحاظ فيزيكي و ظاهري سمپاتي ايجاد مي كرد. بنابراين تلاش كرديم شكستگي يك جوان قابل توجه و اعتنا باشد. انتخاب رادان نيز به همين دليل بود، نه اينكه يك هنرپيشه جوان و معروفي باشد و در تلاشي كه براي ايفاء نقش در اين فيلم انجام داد، نشان داد كه چقدر دلش مي خواست كار متفاوتي انجام بدهد. سيروس تسليمي پخش كننده فيلم «گيلانه» نيز به نمايش اين فيلم در بازار جشنواره فجر اشاره كرد و گفت: اكثر افرادي كه فيلم را ديدند متاثر شدند، مسئول جشنواره لندن گفت: «گيلانه» يك سينماي ناب شاعرانه است. وي در ادامه گفت: در سينماهاي اروپا نيز فيلم هاي فرهنگي نسبت به فيلم هاي تجاري و آمريكايي، اكران محدودي دارند اما در آنجا منتقدين به يك نوع ستاره گذاري رسيده اند و مردم نيز به اين ستاره ها اعتماد دارند بنابراين زمانيكه ستاره ها را مي بينند به جاي اينكه بيلبوردها و تيزرها بر روي آنها اثر كند، مي فهمند اين فيلم چگونه است؟ اما در ايران چنين اتفاقي تاكنون نيفتاده است. بنابراين وظيفه مطبوعات است كه اين موضوع را مطرح كنند تا فيلم هاي فرهنگي سريع شناخته شوند. بني‌اعتماد، آينده و چشم انداز سينماي مستند را نگران كننده ندانست و گفت: انقلاب ديجيتال و در دسترس بودن امكانات براي ساخت فيلم از يك سو اين امكان را به جوانان علاقه مند مي دهد، كه ايده خود را به فيلم تبديل كنند و با دوره ما تفاوت دارد از اين جهت كه وقتي مي خواستيم يك فيلم كوتاه بسازيم بايد يك حلقه فيلم تهيه مي كرديم. اما در شرايط فعلي كه در اغلب خانه ها يك دوربين ويدئويي خانگي وجود دارد، شرايط متفاوت شده است و انقلاب ديجيتال باعث شده خيلي ها بتوانند فيلم بسازند اما نوع ساده نگاري و آسان گيري را بر فيلمسازي غالب كرده است. گفتني است، فيلم سينمايي «گيلانه» آخرين ساخته «رخشان بني اعتماد» از روز چهارشنبه 23 شهريورماه در سينماها به نمايش عمومي درمي آيد. انتهای پیام /
