مديرعامل موزه سينما :

به سينماي جنگ جفا شده است، همانطور كه به خود جنگ ...

مهدي سليمي مديرعامل موزه سينما در مراسم پرده‌ برداري از تنديس «شهيد آويني» با خواندن متني درباره سينماي جنگ كه برگرفته از نام فيلم هاي دفاع مقدس بود گفت: جفا شده است به سينماي جنگ، همانطور كه به خود جنگ به رغم همه بركاتش!

     به گزارش سايت سينمايي سوره، «مهدي سليمي» در يادداشت خود آورده است: نمي ‌خواهند نسل امروز «هيوا» را بشناسد، بدانند «كاني مانگا» كجاست و با «اوينار» همدلي كنند.
فرزندان ما به ياد ندارند كه «ديار عاشقان» بود و «ما ايستاده بوديم» و «بلمي بود كه به سوي ساحل» مي ‌رفت. «پرچمداري داشتيم كه حتي در شب پرواز مي ‌كرد» و«ديده ‌باني» بود كه «عبور مي ‌كرد» و «تا مرز ديدار» پيش مي ‌رفت به «هوري در آتش» و «از كرخه تا راين» «بر بال فرشتگان» سوار بود، «سجاده‌ اي از آتش داشت» و با «آخرين شناسايي‌ » ها «تونل » ها را درمي نورديد تا «حماسه هاي مجنون» بسازد.
     روزگاري «كيميا » بر «برج مينو» سوار بود. «ليلي با من» بود و برفراز «دكل» مي ‌توانستيم «براده ‌هاي خورشيد» را نظاره گر باشيم و «سجده بر آب» زنيم «قله دنيا» را فتح كنيم و به «سرزمين خورشيد» برسيم «پرواز خاموشي‌» در «دفتري به وسعت آسمان» داشتيم. «شيدا» مي ‌شديم و «نجات يافتگان» را استقبال مي ‌كرديم.
     روزگاري «ماه و خورشيد» در كار بودند تا «متولد ماه مهر»، «نيمه گمشده» را به نغمه سردهد افسوس كه امروز «سفر به فردا» برايمان يك آرزوست.
    اگر كربلا هنوز جان ما را مي ربايد و داغي هميشگي بر قلب ما مي ‌گذارد و در آئينه آن گمشده مان را باز مي ‌يابيم، چرا براي مظلومان مظلوميت حضرتش بعد از هفده سال و اندي سينه نزنيم پس آغاز مي ‌كنيم با نام سيد اهل قلم مگر نه اينكه خداوند قسم خورده است به قلم هم پيمان مي ‌شويم با شهيد روايت كه روايت مي‌ كرد شهادت را،با آويني آغاز مي ‌كنيم كه صداي همه تاريخ و نماد روشن جغرافياي خونين جدال هميشگي ظلمت و روشنايي است.
     سيد شهداي اهل قلم، كربلا را در حماسه ‌اي يافت كه 8 سال دير پاييد در آغوش او بسياري به ملكوت پرواز كردند و از ميان ما رفتند. تمام دغدغه ‌اش آن بود كه روايتگر اين عروج هميشگي از جهان خاك گرفته، تا شميم بهاري بهشت باشد.
     آويني ديگر نمي‌ خواست و نمي ‌توانست در حجم زندگي بماند. او سرمستي رفتن را نوشيده بود و پيشاپش در تمامي صدايش و اتاب مي‌ يافت. او به ما آموخت مي‌ توان از ابزار تصويري، زينب وار روايتگر خون و شرف بود. او جوهره سينما را مي‌ شناخت و بر آن بود كه با نگاهي هستي شناسانه اين جوهر را به سود انسان جوينده تعالي دگرگون كند نوشته هايش را بايد علامتي بدانيم بسوي آن وضع موعودي كه براي سينما مي‌ طلبيم و بايد بطلبيم.
امروز مراسم برپايي تنديس شهيد مرتضي آويني را در سالگرد هفته دفاع مقدس برپا كرده ‌ايم. تنديس‌ هاي زياد در موزه سينما خواهند بود اما در ميان همه آنها، تنديس آويني هر لحظه به ما يادآوري مي كند كه تاريخ سينما به سوي چشم ‌اندازي كه انسان خود بنيان مي ‌طلبد، نبايد جريان يابد. بلكه بايد در افقي، خويش را بازيابد كه با ابديت پيوند مي‌ يابد. افقي كه در آن تصاوير عبادت انسان متعالي و خداجو مي‌ گردد و آدمي از طريق آن به بندگي مي ‌رسد و چون ذرات هستي تسبيح گوي يگانه دوست مي ‌شوند.
     امروزه به عنوان موزه سينما، همه انديشمندان، صاحب ‌نظران و سينماگران را فرا مي‌ خوانيم كه به فراخوان نظريه ‌پردازي درباره اين غايت ياد شده پاسخ مثبت دهند، كه كاشف سيد ما بود. بزرگترين بزرگداشت، رفتن به سوي افقي است كه او ترسيم كرد و متوليان موزه سينما اگر رسالتي بر خود فرض مي ‌گيرند كمك به پويايي اين راه هميشگي است.
     گفتني است شب گذشته طي مراسمي در موزه سينما توسط همسر شهيد آويني و چند تن از سينماگران و مسئولان از تنديس شهيد  آويني پرده برداري شد.
انتهای پیام /