گزارش نخستين نشست تخصصي «دهمين جشنواره فيلم دفاع مقدس»

سينماي دفاع مقدس،‌قدمگاه سينماي ملي

نخستين نشست تخصصي «دهمين جشنواره فيلم دفاع مقدس» با عنوان «سينماي دفاع مقدس قدمگاه سينماي ملي» چهارشنبه 2 آذرماه جاري در سينما فلسطين برگزار شد.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، در اين نشست كه با حضور عبدالله اسفندياري(مدير بخش معناگراي بنياد فارابي)، خسرو سينايي(فيلمساز)، عزيزالله حميدنژاد (فيلمساز)، مهدي سجاده چي(فيلمنامه نويس)، حبيب الله كاسه ساز(تهيه كننده)، و با اجراي مسعود فراستي (منتقد و مدرس سينما) برگزار شد در خصوص جايگاه توليدات سينمايي دفاع مقدس در بدنه سينماي ملي نظراتي موافق و گاه همسو مطرح شد.
   در ابتداي اين نشست «عزيزالله حميدنژاد» با گسترده خواندن بحث سينماي ملي و سينماي دفاع مقدس گفت: ابتدا بايد ببينيم آيا اصلاً ما سينماي ملي داريم يا نه و بعد فكر اين باشيم كه ژانر دفاع مقدس در كجاي اين سينما مي گنجد به نظر من ما سينماي ملي به مفهوم سينماي ايران نداريم. سينمايي كه شاخصه هايي از فرهنگ، مذهب، روحيه، رفتار و سكنات ايراني در آن مستتر باشد و بتوانيم با مطالعه بگوييم كه به اين سينما سينماي ملي مي‌گوييم.
    بنابراين وقتي سينماي ملي نداريم به تبع آن ژانر سينماي دفاع مقدس را نمي‌توانيم درآن قالب تعريف كنيم از طرفي معتقدم ويژگي‌هايي كه براي سينماي ملي مي‌خواهيم تعريف كنيم در ژانر سينماي دفاع مقدس بيشتر مشهود است.
    سينماي ملي اگر شاخصه‌هايش همسو با فرهنگ يك ملت باشد مناسباتي را براي به منصه ظهور رسيدن مي‌طلبد.
    حميدنژاد در ادامه افزود: از همين روز بايد براي فيلمنامه‌اي كه هدفش ساخت فيلمي با هدف سينما ملي است، ميدان خاصي فراهم شود تا فيلمساز بتواند نظرات خود را به تصوير بكشد اين فيلمساز اول بايد آزاد انديش باشد يعني بتواند آنچه را كه از اين ملت و فرهنگ برداشت مي‌كند در قالب فيلمنامه و به شكل درام به تصوير بكشد.
    وي گفت: من فكر مي‌كنم اگر اين مورد را هم در نظر داشته باشيم كه سينماي ملي بايد از نظر تكنولوژي برتر باشد تا مخاطب را بيشتر از سينماي معمولي مجذوب خود كند آن وقت بايد منتظر باشيم تا منتقدان بگويند كه فيلم موردنظر مي تواند به عنوان يك فيلم ملي معرفي شود يا نه.
       در ادامه «خسرو سينايي»، با اشاره به 38 سال فعاليتش در حوزه سينما گفت: ما ايراني‌ها هر چقدر هم كه بخواهيم از تعاريف پرهيز كنيم باز در گرداب تعاريف مي‌افتيم. امسال سي و هشتمين سال فعاليت من در حرفه سينما است. 38 سال است كه دور هم مي‌نشينيم و مي‌گوييم مشكل سينما در چه هست؟ اگر اين مشكلات حل شده بود حداقل در اين بحث ما مي گفتيم كه تا اينجاي راه را آمديم و حالا بعد از اين چه بايد كرد ما ملتي داريم كه به تجربه‌هاي قبلي تكيه نمي‌كند عادت كرده‌ايم كه از صفر شروع كنيم.
    وي گفت: در حوزه سينما هم همين طور است هر گروه جديدي كه آمده صورت مسئله را حذف كرده و از صفر شروع است ما در حوزه سينما خيلي انرژي تلف كرديم.
    سپس اسفندياري در تأييد صحبت‌هاي سينايي گفت: ما وقتي به سينمايي ملي خواهيم رسيد كه به اعتماد ملي برسيم و اين اعتماد حاصلش داشتن هنر دانش و رنگ ملي است. سينايي به موردي پرداخت كه از علل رسيدن به سينماي ملي محسوب مي شود. وي گفت: وقتي از دستاوردهاي نزديك و دور استفاده نكنيم پيشرفتي حاصل نمي‌شود.
مدير بخش معناگراي بنياد فارابي در تعريف سينماي ملي گفت: «سينماي ملي، سينمايي است كه بدون ديدن تيتراژ فيلم‌ها شنيدن زبان فيلم و صرفاً با نگاه كردن آن بتوانيم متوجه شويم كه آن فيلم به چه كشوري تعلق دارد، يعني مجموعه عوامل بصري و شنيداري فيلم رنگ و بوي آن مرز و بوم را داشته باشد چنين اثري به محصولي ملي نزديك است».
    وي افزود: سينماي ملي سينمايي است كه در شخصيت‌پردازي گريم، لباس، لوكيشن، ديالوگ و مهمتر از همه در فيلمنامه آن هويت ملي ديده شود دوم اين كه در عرصه تأثيرگذاري فرهنگي ملي مطرح باشد.
    همچنين در ادامه اين نشست «حبيب الله كاسه ساز» توليدات سينماي دفاع مقدس را بارزترين آثاري خواند كه بر اساس آن مي توانيم ادعاي داشتن سينماي ملي كنيم.
    وي در اين باره گفت: به محض اين كه اولين قسمت از يك فيلم دفاع مقدس را نمايش دهيم مخاطب به اين نتيجه مي‌رسد كه اين فيلم مال ماست سينمايي كه در ايران متولد شده است من اعتقاد دارم سينماي ملي ما به تعبيري مي‌تواند سينماي دفاع مقدس باشد.
    وي، ادامه داد: چه كسي گفته سينماي ملي الزاماً يك سينماي عالي است؟ چه بسا كه مشكلاتي هم داشته باشد سوم اين كه ما سال‌ها است سؤالات تكراري طرح مي كنيم و جواب هاي تكراري مي شنويم.
    سپس مسعود فراستي گفت: اين بحث بسيار مهم و تازه است. شايد از سالها پيش شروع كرده باشيم ولي هميشه به هرز رفته است. به جاي سينماي ملي مرتباً از سينماي ديني و معناگرا صحبت كرده‌ايم. خوشبختانه معاونت جديد سينمايي به بحث سينماي ملي توجه دارد. مسأله اين است هر كشوري كه صاحب مديوم سينما شده از جاي درستي شروع كرده است اول به فكر صنعت سينما بوده اند و سعي كرده اند آن را به دست خودشان ملي كنند و بعد رسيدند به سينمايي كه روي اين صنعت استوار است.
    سپس سينايي گفت: آنچه هويت فيلم را مي سازد توانايي بيان است بايد سينما را يك ابزار ببينيم و در جهات مختلف خبري تبليغي، هنري و فرهنگي درباره دوران دفاع مقدس كار كنيم، ولي قبل از اين بايد روش كاركردن با اين ابزار را بدانيم تا فيلمي ساخته شود كه هويت ايراني داشته باشد بايد به هم اعتماد كنيم و باور كنيم كه همه حقيقت در اختيارمان نيست به نسل جوان اين امكان را بدهيم كه كارش را درست ياد بگيرد بايد استعدادهاي آنها را انتخاب كنيم و فرصتي براي رشدشان فراهم آوريم.
    در پايان عزيزالله حميدنژاد با اشاره به لزوم شناخت زبان سينما گفت: تكنيك را طي مدت كوتاه مي توان فرا گرفت ولي اين فقط ابتداي قضيه است به عقيده من اگر تكنيك را داشته باشيم ولي خلاقيت نداشته باشيم به سينماي مطلوب نمي رسيم چه رسد به سينماي ملي. دوره اي اشتباه مسؤولان دوره اي آزمون و خطا بود. سينما در كشور ما هنري جديد است ما مي توانيم به سينماي ملي برسيم منوط بر اينكه تكنيك را ياد بگيريم زبان سينما را بشناسيم و ديگر اين كه اقتصاد قوي در سينما داشته باشيم. براي گرانترين فيلم ما يكي دو ميليارد تومان هزينه شد درحالي كه سينماي هند اخيراً فيلمي با 15 ميليارد دلار ساخته است. با اين بودجه اندك مي‌خواهيم مقابل سينماي آمريكا بايستم هزينه ساخت يكي از فيلم هاي آنها برابر با 40،30 سال سرمايه سينما ما است. اگر از اين منظر به قضيه نگاه كنيم مي‌بينيم كه مسؤولان ما تا اين حد هم كه توانسته‌اند سينماي ايران را در جهان مطرح كنند موفق بوده‌اند.
انتهای پیام /