در بيست و يكمين نشست كانون معناگرا
فيلم «جليقه» نمايش داده شد
بيست و يكمين نشست كانون فيلم معناگرا با نمايش فيلم «جليقه» امروز در سالن شماره 2 سينما فرهنگ برگزار شد.
به گزارش سايت سينمايي سوره، در اين نشست كه با حضور مينو فرشچي (فيلمنامه نويس) و حميد دهقان پور (مدرس و منتقد سينما) همراه بود فيلم «جليقه» به كارگرداني «جان ميبوري» به نمايش درآمد. در ابتدا نشست «فرشچي» «جليقه» را فيلمي تفكر برانگيز خواند و گفت: تماشاگر با ديدن فيلم يك لحظه از فكر كردن رها نمي شود و فيلم بسيار زيبا به زندگي در آينده مي پردازد. فكر مي كنم فيلم تم ضد جنگ ندارد و از سكانس آغازين توجيه حضور سرباز را در عراق ارائه كرده است. فيلم اين فكر را در ذهن متبادر مي كند كه شايد زندگي در آينده جريان دارد و خداوند هرگز عدم را خلق نمي كند. «دهقان پور» نيز درباره فيلم جليقه گفت: هر فيلمي رمزهايي دارد كه با نشانه‌هاي موجود در فيلم رمزگشايي مي شود. جليقه هم رمزهايي دارد كه بل باوركردن آن مي توان با فيلم ارتباط برقرار كرد.فيلم در مقايسه با ساير آثاري كه به مرگ و زندگي مي پردازند بسيار روان است و چندان پيچيده نيست. اين فيلم مسئله گذشته حال و آينده را به بهترين شكل بيان مي كند. وي افزود: شروع فيلم ايجاز و اختصار را به روشني دارد و در معرفي شخصيت‌ها در كوتاه ترين زمان به درستي عمل كرده است. وظايف هر اثر سينمايي رعايت اين نكته است كه در بخش آغازين خود تكليف تماشاگر را با ماجرا مشخص كند. «فرشچي» جليقه را براي شخصيت اول فيلم به دوران جنيني تشبيه كرد و گفت: اين شخصيت به وسيله جليقه به دوان جنيني خود مي رود. دكتر فيلم نيز معتقد است شخصيت هاي بيماران با پوشيدن آن و رفتن به كشورهاي مربوط دوباره پي ريزي مي شود و مشكلاتشان رفع مي شود. اين جليقه فقط به رفتن آنها به زمان كمك نمي كند بلكه همين حالت خواب رفتن يك سفر را آغاز مي كند. اين فضا بيشتر شبيه دوران جنيني انسان بوده است. «دهقان پور» به تم فيلم اشاره كرد و گفت: فيلم بحث واقعيت و توهم و رؤيا را مطرح مي كند. بحثي كه در فيلم به شخصيت اصلي اين طور القا مي شود كه دنيايي كه او تصور مي كند توهم است. فيلم سؤالاتي طرح مي كند كه آيا چندان واقعيت همزمان با هم رخ نمي دهد يا اينكه زمان يك توهم نيست و از نظر متافيزيكي زمان چه معنايي دارد. انتهای پیام /
