بهمن فرمان آرا:

هيچوقت ديگر فيلم هايم را به جشنواره ها نمي دهم

فيلم «يك بوس كوچولو » ساخته بهمن فرمان آرا از سوي كانون فيلم دانشگاه شيراز در تالار فجر اين دانشگاه به نمايش درآمد.

     به گزارش سايت سينمايي سوره به نقل از خبرگزاري ها، پس از نمايش فيلم، بهمن فرمان آرا با حضور در سالن در جلسه پرسش و پاسخ دانشجويان شركت كرد و در ابتدا دغدغه اصلي خود را از ساخت فيلم «يك بوس كوچولو» مرگ و نابودي يك دوران تاريخي ايران دانست و گفت: من در سن و سالي به سر مي برم كه بايد نگراني ها و دغدغه خاطرم را با نسل فعلي و جوان ايراني در ميان بگذارم. به عنوان مثال تناقض هاي جامعه ما باعث شد كه فيلم «خانه روي آب» را بسازم.
فيلم «يك بوس كوچولو» را به هم به اين دليل ساختم كه مي بينم به عمد دوره هايي از تاريخ ما ناديده گرفته مي شود، اين زنگ خطر بزرگي است كه در تمام حيطه هاي فرهنگي اين كشور به صدا درآمده است. جالب اينجاست كه استقبال از فيلم «يك بوس كوچولو» بيشتر از سوي جوانها بوده است تا نسل من و نسل مياني . 90 درصد سالن هاي نمايش دهنده فيلم در تهران پر بود از افراد زير 30 سال و همين براي من كافي است.
وي بگفت : «يك بوس كوچولو» 2 بار پروانه نمايش گرفت. يكبار بعد از اتمام مراحل ساخت كه آماده ي نمايش شده بود اما بعد از مدتي گفتند كه بايد باز هم پروانه نمايش بگيرد و بازهم پروانه نمايش گرفت تا اين بار واقعاً به نمايش عمومي درآمد.همچنين يك بوس كوچولو را در اوج فروش به بهانه اينكه سالن سينما كم است از روي پرده برمي دارند. تازه در همان ميانه نمايش عمومي فيلم DVDهاي آن با بهترين كيفيت در بازار بخش مي شود. ديگر چه كسي در شهرستانها حاضر است به تماشاي فيلم من بيايد؟
اين كارگردان اين اظهار نظر را كه او فيلمسازيست كه در هر دوره فيلمسازي اش (پيش از انقلاب و بعد از انقلاب ) هر دو طيف تماشاگران و مسئولين فرهنگي را راضي نگه داشته، رد كرد و افزود: من براي «بوي كافور، عطر ياس» و «خانه اي روي آب» در مجموع 15 جايزه دريافت كردم. براي شركت دادن « يك بوس كوچولو » در جشنواره فجر هم به شدت تحت فشار قرار داشتم. اما من قبول نكردم و زيربار نرفتم. مي خواستند فيلم را در بخش سينماي معناگرا نمايش دهند، من نمي دانم اين سينماي معناگرا ديگر چه صيغه اي است كه از خودشان درآورده اند. من فيلمساز كه نمي شينم و هنگام نوشتن فيلمنامه ام و هنگام ساخت آن به اين فكر كنم معناگرا بسازم يا بي معنا! فيلم زماني براي من معنا پيدا مي كند كه تماشاگران آن را ببينند و آن بپسندند. من هيچ وقت در جهت سياست هاي مسئولين فرهنگي وقت فيلم نساخته ام. چه آن زمان و چه الان. ديگر هم هيچوقت فيلم هايم را به جشنواره نمي دهم. بخش مسابقه و جايزه هاي آن براي من فرمان آراي 65 ساله ديگر جذابيتي ندارد، بايد براي جوانها باشد. آنها هستند كه بايد مطرح شوند و انگيزه پيدا كنند و گرنه فرمان آرا هرآنچه را كه مي خواسته به دست آورده و از اين كه هست مشهورتر نمي‌شود.
بهمن فرمان آرا در ادامه سخنان خود گفت: مي گويند فيلم فرمان آرا در بخش مسابقه جشنواره بين المللي فيلم فجر شركت مي كند. اين كلمه بين المللي هم از آن حرفهاست. مي گويند در فلان رشته ورزشي ايران مقام نخست را كسب كرد. ولي وقتي نگاه مي كنيم مي بينيم كه ايران در ميان 3 كشور تاجيكستان، قزاقستان و ازبكستان آمده و اول شده و آنگاه اين معني بين المللي براي خيلي ما روشن مي شود. در پيش از انقلاب هم من هيچوقت براي جشنواره يا خوشايند مسئولين فيلم نمي‌ساختم.
كارگردان «يك بوس كوچولو» بار ديگر با تأكيد بر اينكه پيام فيلم دغدغه اصلي وي و ديگر هم نسلانش است، گفت: من قصد انتقاد و گله و شكايت از كسي نداشته ام. سال 59 كه «سايه هاي بلند باد» توقيف شد به فرانسه رفتم و از آنجا هم راهي كانادا شدم. در آنجا در كار پخش فيلم بودم و مدتي هم در يك شركت توليد فيلم كار كردم. ولي اين افسردگي ادواري كه الان سي و هفت هشت سال است باهاش درگيرم و وقتي فيلم نمي سازم باز هم به سراغم مي آيد، همراهم بود.
فرمان آرا در بخش ديگري از سخنان خود شعاري بودن فيلم هايش از جمله «يك بوس كوچولو» را رد كرد و گفت: اينكه فيلم هاي من فيلم هاي پر ديالوگي هستند واقعيتي است. سبك كاري من براساس ديالوگ شكل مي گيرد. ديالوگ نقش مهمي در فيلم هاي من دارد. به صرف يكي دو ديالوگ نمي توان بر چسب شعاري بودن را به يك فيلم زد. در سكانسي از فيلم كه در پاسارگاد مي گذرد اسماعيل شبلي رو قبر كوروش فرياد مي زند: «كوروش آسوده بخواب كه ما بيداريم» . آيا به صرف اين جمله و ديالوگ، فيلم من شعاري است؟ قبول دارم كه اگر به بعضي از موضوع ها غيرمستقيم اشاره مي كردم بهتر بود. اما در هر صورت اين هم يك شيوه اي است كه من اطلاعات را به تماشاگر منتقل مي كنم.