عليرضا رئيسيان:

سينماي ايران فاقد تهيه كنندگي حرفه‌اي است

به معناي آكادميك در ايران تهيه‌ كننده نداريم، صرفا تهيه ‌كنندگان در ايران وظيفه خود مي‌ دانند كه با جمع ‌آوري امكانات از طريق دولت يا سرمايه ‌گذار خصوصي، يك فيلم را كليد بزنند.

        به گزارش سايت سينمايي سوره، اين كارگردان و تهيه كننده سينماي ايران ضمن بيان اين مطلب افزود: افرادي كه داراي انديشه، مديريت و مسؤوليت باشد و از ابتدا تا انتهاي پروژه را مديريت كنند انگشت‌ شمار هستند، بنابراين نيازمند ارجاع دوباره به مفاهيم اساسنامه‌ و تقسيم‌بندي وظايف هستيم.
       عليرضا رئيسيان كارگردان و تهيه ‌كننده سينماي ايران گفت: تهيه ‌كننده حرفه ‌اي با توجه به هنر صنعت سينما با هم تعريف مي ‌شود كه ما در سينماي ايران فاقد صنعت سينما هستيم.
       وي به تعريف آكادميك تهيه‌ كنندگي اشاره كرد و گفت: تهيه ‌كننده پروژه با توجه به دانش آكادمي كه دارد، پروژه توليد يك فيلم را ايجاد كرده و به پايان مي ‌رساند ومسؤوليت تام دارد و كارگردان درعين مشاركت در انتخاب عوامل وظيفه هدايت و رهبري هنري پروژه را برعهده دارد.
       رئيسيان به تقسيم‌بندي كه در كشورهاي پيشرفته، در خصوص تهيه ‌كنندگي شده است، اشاره كرد و گفت: اين تقسيم بندي شامل كمپاني، تهيه‌كننده و مدير اجرايي و... مي ‌شود، چون در آنجا شكل كار بزرگ‌ تر است اما در ايران نه درگذشته، نه در شرايط فعلي جز تعداد محدودي پروژه چنين شرايطي در توليد سينماي ايران وجود نداشته و اغلب تهيه ‌كنندگان در نقش جمع ‌آوري كننده امكانات مالي عمل كرده ‌اند.
       وي جمع ‌آوري منابع مالي در سينماي ايران را منوط به دو روش دانست و گفت: اين امكانات مالي از طريق دولتي يا منابع عمومي كه اصطلاحا به عنوان بخش خصوصي اطلاق مي‌ شود به دست مي‌ آيند.
       وي در ادامه افزود: بيشترين بار توليد يك فيلم در ايران بر دوش كارگردان است، بنابراين زماني كه توليد يك فيلم به پايان مي ‌رسد اگر در فروش موفق باشد، كارگردان همان درصدي كه از ابتداي قرارداد داشته مي‌ گيرد و اين ناديده گرفتن حقوق مولف است و حالا اگر اين فيلم از نظر اقتصادي خوب نفروشد، پاسخگوي نفروختن آن كارگردان است.
       كارگردان «پرونده هاوانا» در ادامه تاكيد كرد: تا زماني كه كمپاني در سينماي ايران نداشته باشيم، اطلاق صنعت بي ‌معني است. سرمايه‌، نيروي كار، ابزار توليد و مديريت در حد يك فيلم وجود دارد، اما درحد صنعت سينما وجود ندارد بنابراين بايد سازمانهاي توليد شكل بگيرد، چون با داشتن حدي از توليدات الزاما نمي‌توان لفظ صنعت را به كار برد.
انتهای پیام /