در گوشه اي ديگر از دنيا ، سينماي ايران كشف شد

در شيلي، مردم با سينماي ايران آشنا بودند اما چون هيچ فيلمساز ايراني در اين جشنواره شركت نكرده بود، موقعيتي پيش آمد تا فيلمسازان آنجا و دانشجويان و دوستداران سينما، يك فيلمساز ايراني و آثارش را با حضور خودش ببينند.... ‏

    به گزارش سايت سينمايي سوره "جعفر پناهي" سينماگر صاحب سبك ايراني كه اخيرا جايزه "پودو طلايي " را بخاطر يك عمر فعاليت هنري و "نقش موثر و مشاركت ارزشمند در فرهنگ و سينماي جهان"، از طرف سيزدهمين جشنواره "والديويا"ي شيلي براي سينماي ايران به دست آورد، در گفت و گوي ويژه با "آنا" افزود: اين نخستين بار بود كه سينماگري از ايران در اين جشنواره شركت مي كرد و ضمن برپايي بزرگداشت براي من، تمامي فيلم هايم را در بخشي ويژه از جشنواره به نمايش گذاشته شد. در تمام جلساتي كه فيلم ها به نمايش در مي آمد، سينمادوستان، دانشجويان و اهالي سينماي اين كشور حضور داشتند و فيلم هاي من را مورد نقد و بررسي قرار مي دادند.
    وي گفت: نكته اي كه در شيلي، بيش از هر چيز براي من اهميت پيدا كرد؛ ابراز علاقه دانشجويان نسبت به اين نوع فيلم ها بود و شناختي كه در طول اين جشنواره، از سينماي ما پيدا مي كردند. اين براي من جذابيتي مضاعف داشت و همواره، در برخوردهايي كه داشتم، در وجه فرهنگي، توجه خاصي به من - و البته سينماي ايران- مي شد و از اين بابت بسيار خوشحال بودم.‏
‏    "پناهي" متذكر شد: سينماي ايران در نقاط مختلف دنيا موقعيت هايي براي شناخته شدن و كسب افتخار به دست آورده بود، اما حالا در در گوشه ديگري از دنيا، كه سينماي ايران در آنجا كشف نشده بود، اين اتفاق رخ داد.‏
    وي گفت: در آمريكاي لاتين و در كشورهاي برزيل و آرژانتين سينماي ايران را خوب مي شناسند اما در قسمت غرب آمريكاي لاتين، اين شناخت كمتر است كه خوشبختانه از سال هاي آينده، راه حضور سينماگران ايراني باز خواهد شد و سينماي اين مرزو بوم، آنجا نيز گسترش پيدا خواهد كرد.‏
    وي در مورد ارزش مادي جايزه جشنواره پودو، گفت: جايزه هايي كه اينگونه جشنواره ها اهدا مي كنند، هيچكدام ارزش مادي ندارند. حتي جايزه جشنواره "كن"، "ونيز" يا "برلين". ارزش اين جوايز، بيشتر به اعتبار آنهاست تا ارزش مادي شان. به افتخاري كه براي يك سينماگر و يك كشور به ارمغان مي آورد...‏
    وي در مورد ساخت فيلم جديد، پس از روشن نشدن تكليف نمايش "دايره"، "طلاي سرخ" و "آفسايد" گفت: من هر 3 سال يكبار فيلم مي سازم و هر وقت احساس كردم كه زمانش فرا رسيده، شروع به ساخت فيلم جديدم خواهم كرد.‏
‏    "پناهي" در مورد اينكه ممكن است روزي به خاطر دلگيري از بي مهري ها، به خارج از كشور مهاجرت كند و آنجا فيلم بسازد، گفت: من يك پاسپورت دارم و آن پاسپورت، ايراني است. من همين جا خواهم بود و همين جا براي مردم كشورم فيلم خواهم ساخت.‏
    قابل ذكر است، بنا به گفته اين فيلمساز، چندي پيش شركت سوني پيكچرز، نامه اي را به معاونت سينمايي نوشته و در آن خواستار معرفي فيلم "آفسايد" به آكادمي اسكار شده است. طبق قوانين اسكار، فيلمي كه به آكادمي معرفي مي شود بايد يك هفته در كشور سازنده به نمايش عمومي درآيد اما تاكنون هيچ اقدامي براي نمايش عمومي فيلم "آفسايد" صورت نگرفته است.
    پناهي در اين باره به گفت: مسلما با آنچه دارد اتفاق مي افتد و با برخوردهايي كه با "آفسايد" مي شود، موقعيت هاي مناسبي از سينماي ايران گرفته مي شود.‏
    فيلم هاي "پناهي" در سال هاي اخير، احتمالا به پرفروش ترين فيلم هاي گوشه خيابان ها بدل شده اند؛ در حالي كه راهي به اكران عمومي نيافته اند! او در اين باره مي گويد: اينكه شرايط طوري رقم خورده كه مردم بايد فيلم هاي من را در كنار خيابان و توسط سي دي هاي قاچاق تهيه كنند، نتيجه سوءمديريتي است كه وجود داشته است."پناهي" گفت: متأسفانه با "آفسايد" برخورد خوبي نشد و اين فيلم را در گوشه اي انداختند، در حالي كه اين فيلم نشات گرفته از واقعيت هاي اجتماعي است كه ما داريم در آن زندگي مي كنيم.
انتهای پیام /