جشنواره هاي سينمايي و فيلمنامه هاي بايگاني شده

مطابق آمارهاي منتشره در سال جاري 23 جشنواره فيلم برگزار شده كه در مقايسه با ادوار گذشته، خود يك ركورد جالب توجه است. نفس برگزاري جشنواره فيلم به عنوان رخدادي فرهنگي هنري را مي توان به فال نيك گرفت. منتها نكته در شيوه و كيفيت برگزاري اين جشنواره هاي پرتعداد است.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، قاعدتاً جشنواره هاي فيلم بايد مولود فيلمها باشند نه برعكس ولي در اينجا شاهد اتفاقات جالبي هستيم. اين كه اول تصميم به برگزاري يك جشنواره گرفته مي شود و بعد تازه براي آن جشنواره، به فيلمسازان سفارش توليد فيلم داده مي شود. در واقع متوليان جشنواره براي پررونق كردن فستيوال شان، هزينه توليد فيلمها را مي پردازند.
    در صورتي كه بايد ابتدا فيلمي وجود داشته باشد تا بعد براي نمايش آنها جشنواره هايي ايجاد شود. روند معكوسي كه در حال حاضر پي گرفته شده با تمام ايرادهايي كه به آن وارد است فقط در يك صورت مي تواند مفيد باشد و آن بازگذاشتن دست فيلمساز است؛ اينكه براي يك جشنواره موضوعي از كارگردان شاخص خواسته شود در آن حوزه فيلمي بسازد، نه اينكه عملاً كار به جايي برسد كه جشنواره اي با توليدات كاملاً سفارشي كه لحني تبليغاتي هم دارند برگزار شود.
    مروري بر مسيري كه انبوه جشنواره هاي ناكام و ناموفق فيلم؛ در اين سالها طي كرده اند نشان مي دهد كه با فرسايش و سفارش نمي شود يك رويداد سينمايي را به شكلي درست و آبرومند برگزار كرد. همچنان كه نمي شود ماهيت و فلسفه وجودي جشنواره هاي فيلم را از نو تعريف كرد. به خصوص اين كه در تعاريف تازه خيلي وقت ها،‌ فقط بودجه هاي عمومي هدر داده مي شود. فكرش را بكنيد با هزينه خيلي از اين جشنواره هاي بي تأثيري كه برگزار مي شود، مي توان فيلمهايي ارزشمند و به يادماندني ساخت. اين جشنواره ها در حالي برگزار مي شوند كه فيلمنامه هاي بسياري از سينماگران شاخص اين ديار، به خاطر پرهزينه بودن در گوشه اي خاك مي خورند و بايگاني شده اند.
انتهای پیام /