امير شهاب رضويان:

تشويق فيلمسازان را دلگرم مي‌کند

اصلاً انتظار نداشتم فيلم «ميناي شهر خاموش» در جشنواره فيلم فجر مورد توجه قرار بگيرد، اما تشويق، فيلمسازان را به ادامه کار دلگرم مي‌کند.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، امير شهاب رضويان کارگردان فيلم "ميناي شهر خاموش" ضمن بيان اين مطلب درمورد موفقيت فيلمش در جشنواره فيلم فجر گفت: اصلاً پيش بيني نمي کردم و به نظرم يک اتفاق و استثناء بود که ممکن است در سال هاي بعد برايم رخ ندهد. اين تشويق من را دلگرم کرد. اما به هر حال دوست دارم همان مسير فيلمسازي را دنبال کنم و در سينماي ايران تجربه جديد به دست آورم.
    وي افزود: به نظرم صحبت ها و حرف و حديث هايي که درمورد جشنواره و آراء هيأت داوران مي شود، چندان منطقي و سنجيده نيست. مهم ترين مسئله در سينماي ما ساختن فيلم هاي خوب است. داوران به فيلمي جايزه بدهند و با ندهند چندان مهم نيست.
    اين مستند ساز در مورد تأسيس سالن هاي مختص نمايش آثار مستند و کوتاه که اولين نمونه آن را مرکز گسترش سينماي مستند و تجربي تأسيس کرده، عنوان کرد: براي سينماي مستند و کوتاه ما هيچ امکاني براي نمايش به جز وجود چنين مراکز پژوهشي و تحقيقاتي باقي نمانده است. هر چه بتوانيم تعداد اين سالن ها را در سطح کشور بيشتر کنيم، فيلم مستند در ميان مردم جايگاه بهتري پيدا مي کند و وضعيت سينماي مستند نيز بهتر مي شود. اين مکان ها باعث مي شود مستندسازان فيلم هاي يکديگر را ببينند.
    رضويان در مورد نمايش فيلم هاي هم چون " تهران انار ندارد" ساخته مسعود بخشي که علاوه بر قابليت هاي سينماي مستند از عناصر جذاب براي جذب مخاطب نيز بهرمند است و موفقيت در گيشه گفت: ساخته مسعود بخشي از جمله آثاري بود که اين پتانسيل را داشت در جشنواره فيلم فجر ديده شود. اما از آنجا که نگاه و رويکرد اصلي جشنواره فيلم فجر معطوف به سينماي داستاني و بلند است، متاسفانه اين نوع فيلم ها کمتر ديده مي شود. " تهران انار ندارد" با يک بازنگري کوچک مي تواند حتي در چند سالن سينما به نمايش درآيد و به علت فضاي طنزآميز قابليت ارتباط با سينماروها را دارد. اشتباه است سطح سليقه مخاطبان را دست کم بگيريم. مخاطبان سينماي ما از فيلم هاي متفاوت و ارزشمند "سگ کشي" ساخته بهرام بيضايي و "نفس عميق" پرويز شهبازي به خوبي استقبال کردند. اين طور نيست که آنها به نسخه هاي بازسازي شده " گنج قارون" احتياجي داشته باشند.
    وي افزود: مراکزي همچون مرکز گسترش سينماي مستند و تجربي، سينماي جوانان و کانون پرورش فکري‌ کودکان بايد همان طور که مرکز گسترش اقدام به تاسيس اين مجتمع پژوهشي و آموزشي کرد، تعداد سالن هاي خود را افزايش دهند زيرا کلاً سينماي مستند ساز نمي تواند به گيشه و در آمد حاصل از آن وابسته باشد.
انتهای پیام /