سرانجام طلسم براي مارتي بزرگ شكست!

«مارتين اسكورسيزي» و فيلم «مردگان» در مراسم اسكار كه صبح روز گذشته برگزار شد، اسكارهاي اصلي را درو كردند تا طلسم بدشانسي «مارتي» در اسكار باطل شود! به نظر مي رسيد كه امسال هم بدشانسي هاي اسكورسيزي ادامه داشته باشد.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، در ابتداي مراسم هم همه چيز همانطور پيش مي رفت. بازيگران اين فيلم جوايز را يكي يكي از دست دادند تا نوبت به فيلمنامه، كارگرداني و بهترين فيلم برسد... البته از همان ابتدا مي شد حدس زد كه «مارتي» در اسكار امسال موفق خواهد شد. يك حس پنهان اين را مي گفت. كيفيت مراسم هم در تأييدي بر اين حس پنهان مي زد. همه چيز با چند سال پيش متفاوت بود. همه چيز در آغاز نشان از شكوه داشت. قرار بود اسكار امسال، به خاطر وجود نامداراني كه مثلاً اسكار سال گذشته از وجودشان بي بهره بود، اسكاري باشكوه تر باشد. كه نشد. و همه اين شكوه از همان فرش قرمز ابتداي مراسم آشكار بود.
    ستارگان بزرگ يكي يكي مي آمدند و روي فرش قرمز قدم مي زدند و طرفدارانشان را به ضيافت عكس ها و امضاهايشان مي بردند. سر و شكل همه چيز مرتب بود و نشان از اتفاقي داشت كه قرار است در آخر مراسم اسكار هفتاد و نهم رخ دهد. حداقل ما دوستداران اساتيد نامدار، اين اميد را به خود مي داديم كه تفاوت ظاهري اسكار امسال شايد نشان از تحول اعضاي آكادمي هم داشته باشد. شايد از اين رهگذر طرفداران «مارتين اسكورسيزي» بزرگ، كه مثل يك سلطان، بزرگ و باوقار قدم به فرش قرمز گذاشت، به اين فكر بودند كه اين بار نوبت «استاد» است و چنين هم شد...
    همه چيز نشان از شكوه داشت. مثل پارسال نبود كه مثلاً «راشل وايز» با آن ظاهر مسخره اش كه به دليل حاملگي اش بود، يكي دو ساعت از اجراي مراسم آن دور و بر بپلكد و در پي دوربين ها باشد تا كوچكي اش را در مقياس اسكار با اين كارها به فراموشي سپارد. امسال همه چيز سر و شكل بهترين داشت، تنها ذوق زده اي كه روي فرش قرمز، خودش را باخته بود، «جنيفر هادسون» بود كه البته حق هم داشت! اين تازه آمده، مورد توجه بود. ظاهر كودكانه،‌ حرف هاي كودكانه و البته حضور قدرتمندش در فيلم «دختران رويايي» او را محبوب عكاسان و خبرنگاران كرده بود. جز او، همه چيز نشان از اشرافيت سينما داشت. «مريل استريپ» وقتي در كنار «نيكول كيدمن» قرار گرفت، آشكار شد كه شكوه وعده داده شده جنبه اي دروني هم دارد. همه چيز دست در دست هم داده بود، تا ضيافت «مارتين» كبير عظمت شايسته يك سلطان را، خواه فقط در عرصه سينما، داشته باشد. و چنين نيز شد. وقتي ايستوود در فرش قرمز، خوشامد گرمي به «مارتي» گفت، گفتيم كه اوضاع روبراه خواهد بود. و اوضاع روبراه شد!.
    «الن دي جنرس» مجري مراسم امسال بود كه با گرماي خاصي جشن را آغاز كرد. او شايد به اندازه مجري هاي قبلي، حتي به اندازه «جان استوارت» سال پيش نامدار نبود، ولي حضورش آرام بخش بود. شوخي هايش به دل مي نشست. وقتي اين مجري، آمد و كنار «مارتين اسكورسيزي» نشست و به شوخي فيلمنامه اي به او داد، خنده هاي استاد بزرگ سينما، البته، نشان از تشويق دروني اش داشت. تشويقي كه زماني با گفتن «بهترين اتفاق در مورد من اين است كه هيچ گاه اسكار را نبرده ام» سعي كرده بود سرپوشي روي آن بگذارد. ولي مگر خلأ حاصل از دريافت نكردن مهمترين جايزه سينمايي سال را مي توان به اين سادگي فراموش كرد يا سرپوش روي آن گذاشت؟
    «الن دي جنرس» مراسم را با لحني گرم، ولي با يك مونولوگ كاملاً ساده و حتي خنثي آغاز كرد. اين مي توانست به اين معنا باشد كه امسال نبايد دنبال حرف ها و بحث هاي سياسي باشيم. او كه با يك كت و شلوار ساده قرمز روي صحنه آمده بود، مراسم يكشنبه شب اسكار را در «كداك تياتر» آغاز كرد. او با گفتن اين مطلب كه تنوع نژادي و حتي مذهبي كانديداهاي امسال در مراسم اسكار بي نظير است، اين سخنان را به شوخي هاي جذابي تركيب كرد تا آغاز خوب براي اسكار هفتاد و نهم رخ دهد. او گفت: اين تنوع در يك سال، در حالي كه بحث هاي نژادي و مسايل جنسيتي دنيا را پر كرده، بي نظير است. مي خواهم بگويم كه اين به سود سينماست اگر سياه ها نبودند اگر يهودي ها يا نژادها و اديان ديگر نبودن اصلاً اسكاري وجود نداشت.
    او با اين شوخي كه «جنيفر هادسون» نتوانست در برنامه American idol كه مخصوص تازه‌آمدگان موسيقي است رأي آورد و حالا در اسكار صاحب شانس زيادي است، تناقضات اجتماعي را به رخ كشيد و جذاب ترين شوخي هايش را از اين رهگذر به انجام رساند. بعد، با اشاره به «ال گور» كه با فيلم مستند «حقيقت تلخ» پس از شكست سال 2000 مقابل «جرج بوش» در انتخابات رياست جمهوري در مراسم اسكار شركت داشت و از اين بابت خودش را مورد قضاوت مجدد مردم آمريكا قرار داده بود، گفت: ال گور نيز اينجاست. آمريكا رأي اش را به ال گور قبلاً داده است.
    شيوه اجرايي «دي جنرس» در ادامه راهي بود كه كمدين هايي چون «كريس راك» در سال 2005 و «جان استوارت» در سال گذشته آن را آغاز كرده بودند.

طلسم شكني مارتي
موفق ترين فيلم مراسم اهداي جوايز اسكار هفتاد و نهم، كه صبح روز گذشته برگزار شد، فيلم «مردگان» بود كه با كسب چهار جايزه از مراسمي كه از حيث تنوع بين المللي نامزدهايش در تاريخ اسكار بي همتا بود، انتظارات را در مورد خودش به بهترين وجهي پاسخ گفت.
    اما اتفاق مهم اسكار هفتاد و نهم،‌ برنده شدن «مارتين اسكورسيزي» در رشته بهترين كارگرداني براي ساخت فيلم «مردگان» بود كه طلسم جايزه نگرفتن او را از اسكار شكست. او كه جايزه اش را در لحظات پاياني مراسم از دست «استيون اسپيلبرگ»، «فرانسيس فورد كوپولا» و «جيمز كامرون» گرفت، پيش از اين ها بايد براي ساخت فيلمهايي چون «گاو خشمگين»، «راننده تاكسي» يا «رفقاي خوب» اين جايزه را به دست مي آورد. او كه در اسكار امسال با رقبايي چون «كلينت ايستوود»، «ايناريتو»، «گرين گراس» و «فريرز» رقابت داشت، دو سال پيش رقابت را به «كلينت ايستوود» باخته بود.
    «فورست ويتاكر» در رقابت با «لئوناردو دي كاپريو»، «رايان گاسلينگ»،‌ «ويل اسميت» و «پيتر اوتول» توانست مجسمه طلايي اسكار بهترين هنرپيشه نقش اول مرد را تصاحب كند. او در فيلم «آخرين پادشاه اسكاتلند» نقش ديكتاتور بزرگ «ايدي امين» را بازي كرده است.
    همانطور كه انتظار مي رفت «هلن ميرن» براي بازي در نقش ملكه، اسكار بهترين هنرپيشه نقش اول زن را برد. رقباي او «پنه لوپه كروز»، «مريل استريپ»،‌ «جودي دنچ» و «كيت وينسلت» بودند. ولي از همان ابتدا انتظار مي رفت كه مجسمه طلايي در دستان او جاي خواهد گرفت.
    «جنيفر هادسون» اسكار بهترين هنرپيشه زن نقش مكمل را براي بازي در فيلم «دختران رويايي» گرفت، اين در حالي كه همبازي اش در اين فيلم يعني «ادي مورفي» رقابت را در بخش بهترين هنرپيشه مرد نقش مكمل به «آلن آركين» كه در فيلم «خانم كوچولوي آفتاب» بازي كرده بود، باخت.
    «خانم كوچولوي آفتاب» كه يك فيلم كم هزينه بود كه البته فروش خوبي هم به دست آورد، جايزه دومش را نيز در بخش «بهترين فيلمنامه اريژينال» به دست آورد تا درشب اسكار روزگار موفقي داشته باشد.
    جايزه بهترين فيلمنامه اقتباسي را نيز فيلم «مردگان» گرفت تا افتخارات اين فيلم تكميل شود و البته جايزه بهترين فيلم مستند هم به «حقيقت تلخ» ال گور رسيد تا حضورش در مراسم اسكار پررنگ تر شود. اين فيلم همچنين اسكار بهترين آواز اريژينال را نيز دريافت كرد.
    آهنگساز فيلم «بابل» گوستاو سانتائولالا جايزه بهترين موسيقي را به دست آورد تا اندكي از بار شكست اين فيلم كاسته شود، اين آهنگساز سال پيش هم براي موسيقي فيلم «كوهستان بروك بك» جايزه اسكار را برده بود. جايزه بهترين فيلم غيرانگليسي زبان به «زندگي ديگران» از آلمان رسيد. اين فيلم نزديكترين رقيبش يعني فيلم «لايبرنت پن» را در اين رشته شكست داد. ولي «لايبرنت پن» با سه جايزه اسكار، شب موفقي را در قياس با اغلب توليدات سال از سر گذراند.

نكات مهم  
ـ در پانزده سال گذشته، فقط يك بار يك هنرپيشه زن بالاي پنجاه سال توانسته بود اسكار را به دست آورد. پيش از «هلن ميرن» فقط «جودي دنچ» بود كه توانست اسكار بازيگري را براي فيلم «شكسپير عاشق» به دست آورد.
ـ آپو كاليپتو در سه رشته كانديداي اسكار بود كه هر سه را نيز باخت. مل گيبسون كه با فيلم «شجاع دل» برنده بزرگ سال 1995 نام گرفته بود، شايد به دليل سخنان ضديهودي اش كه چند ماه پيش اتفاق افتاد، توسط هاليوودي ها به حاشيه رانده شده است.
ـ به نظر مي رسد بينندگان اسكار امسال كمتر از سالهاي پيش بوده است، چرا كه فيلمهايي كه نامزد اسكار بودند به نسبت فيلمهاي سال گذشته كم تماشاگر بوده اند، پنج فيلمي كه امسال نامزد عنوان بهترين فيلم بودند، در كل در بازار دي وي دي 38 ميليون دلار فروختند و بنابراين انتظار مي رود آمار اسكار امسال از نظر بيننده حداقل يك سوم سالهايي باشد كه فيلمهايي چون گلادياتور و ارباب حلقه ها در مراسم شركت داشتند.

موفق ترين فيلمها
1ـ مردگان: چهار اسكار
2ـ لابيرنت پن: سه اسكار
3ـ حقيقت تلخ، خانم كوچولوي آفتاب و دختران رويايي با دو اسكار
4ـ پاهاي شاد، آخرين پادشاه اسكاتلند، ماري آنتوانت، ملكه، بابل، دزدان دريايي كارائيبي، زندگي ديگران و نامه هاي ايووجيما با يك اسكار
انتهای پیام /