پاسخ انجمن سينماداران ايران به اطلاعيه اتحاديه تهيه كنندگان:

اكران ناموفق فيلمها، نتيجه سوژه هاي بي محتوا و تكراري است

90 درصد حمايت هاي دولت به تهيه كنندگان اختصاص يافته است.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، در پي انتشار اطلاعيه اتحاديه تهيه كنندگان در خصوص شرايط تازه عقد قرارداد صاحبان فيلم با سينماداران، انجمن سينماداران ايران با ارسال بيانيه اي كه نسخه اي از آن در اختيار قرار گرفت، پاسخي به درخواست تازه اتحاديه تهيه كنندگان داد.
متن نامه انجمن سينماداران به شرح زير است:
پس از گذشت 28 سال از انقلاب شكوهمند اسلامي، و تغيير و تحولات مؤثر علمي ـ فرهنگي در كشورمان، سينماها به عنوان اصلي ترين ركن نمايش فيلم، در اكثر دوره هاي مديريت فرهنگي، همواره مورد اهمال و بي توجهي قرار گرفته اند. اين صداي خسته، كه در گوش هاي شما فرياد شنيده مي شود، انعكاس ذره اي از تظلم هاي بي صدايي است كه طي اين سالها شنيده نشده و در نهايت منجر به خاموشي چراغ سينماهاي كشور گرديده است. اين واكنش احقاق حقي است كه تا به امروز بنا به مصالحي، از آن به چشم پوشي شده است و اكنون سينماها به عنوان، حمايت كوچكي جهت حفظ و بقايشان به آن اميدوارند.
    1ـ در جوامع سينمايي دنيا، در حاليكه تقريباً 90 درصد فيلمها از فروش خوبي برخوردارند، بيش از اهميت به توليد فيلم، به مكان عرضه آن، يعني سينماها توجه ويژه اي مبذول مي شود، لذا صنعت سينما را در كنار رشد كم و كيفي، به صنعتي پولساز براي صاحب فيلم و صاحب سينما، مبدل نموده است. متأسفانه در كشور ما با وجود تقريباً برابري توليد بين 50 تا 100 فيلم در سال، فقط 50 درصد فيلمها جوابگوي خواست سينماروها بوده و مابقي موجب قهر مخاطب گرديده است. اگرچه اكران ناموفق فيلمها بيشتر نتيجه سوژه هاي بي محتوا و تكراري است كه دوستان با ترفند اكران هاي طولاني سعي در كتمان آن مي نمايند، ارتباط في مابين را به صورت تحميلي درآورده و عرصه فعاليت سينماهاي كشور را به بحران كشانده است.
    2ـ سينماداران نيز منكر بهبود وضعيت اقتصادي سينماها در گذشته نيستند، لذا استفاده ابزاري از وضعيت گذشته سينماها دليل موجهي بر ناديده گرفتن وضعيت اسفبار كنوني شان نيست!؟.! اكران هاي ناموفق و بدون كارشناسي كه نتيجه عدم شناخت و احترام به خواست مخاطب است و دوستان از آن به عنوان اكران بي برگشت سرمايه نام مي برند، سالن هاي پايتخت و خصوصاً شهرستان ها را به وضعيتي كشانده است كه نه تنها بخش خصوصي هيچ تمايلي به احداث سالن را ندارد، بلكه اميد و رغبت فعاليت را از سينماهاي موجود نيز گرفته است. تا جايي كه 450سالن سينماي ديروز به 250 سالن امروز تقليل يافته است و سينماهاي باقي مانده نيز در تقابل با خدمت فرهنگيشان به استيصال رسيده اند.
    3ـ تهيه كنندگان با وجود دريافت تسهيلات اعتباري بلاعوض، سوبسيدهاي خاص، حقوق رايت ويديويي، هواپيمايي، تلويزيون، اكران همزمان در كشورهاي خارجي با دريافت دلار، در كنار حربه تقدس فرهنگيشان، به ارتقاي مادي نيز دست يافته اند، تا جايي كه خوشبختانه كارمندان جزء دفاتر ديروز، در زمره توليدكنندگان امروز فعاليت مي نمايند، لذا افزايش تهيه كنندگان به تعداد سالن هاي سينما و جذب بخش خصوصي، حتي افراد غيرحرفه اي و صنفي، به جرگه صنف تهيه كنندگان مؤيد بازگشت سرمايه اي است كه اين عزيزان منكر آن مي باشند، در حالي كه اگر تهيه كنندگي براي اين دوستان سوددهي ندارد خوشبختانه هيچ منع قانوني جهت تغيير فعاليتشان نيست. در حالي كه با وجود آزادي شغل در قانون اساسي، سينماداران حق تغيير شغل را نداشته و سرمايه اي نيز ندارند كه در رقابت با اين صنف فيلم بسازند.
    4ـ دوستاني كه به كمبود سالن ها معترضند!؟
فراموش مي كنند كه اكثر فيلمهايشان با سوژه هاي الگوبرداري شده از فيلمهاي قبل از انقلاب حتي جوابگوي سالن هاي موجود نيز نمي باشند!؟ آن وقت چگونه انجمن سينماداران ايران راضي مي شوند براي سود بيشتر، بر ويرانه هاي ديگران قصر بسازند، لذا صادقانه تقاضا داريم، اين عزيزان به جاي اجاره كردن سرمايه و دسترنج ديگران، مسئوليت خود را به درستي انجام داده با خود سينما بسازند تا به گفته خودشان از تمام اين سود هنگفت بهره مند شوند تا شايد واخواهي حقوق تضييع شده سينماداران را با واژه باج خواهي لوث نكنند.
    5ـ لازم به يادآوري است تبليغات در دنيا در هر زمينه اي به عهده صاحب كالا مي باشد،‌ نه مصرف كننده؟ جاي تأسف است كه اين عزيزان با وجود تبليغات ناهمگون و نامناسبشان، چنين خواسته غيرمنطقي و غيرصنفي را دستاويز قرار داده اند در حالي كه آشكار است تبليغات بهتر سود بيشتري عايدشان خواهد كرد.
    6ـ جهت روشن شدن اذهان عمومي، از مسئولين سينمايي تقاضا داريم هرگونه سوبسيد و تسهيلات بلاعوض و بخشودگي هايي كه از بدو انقلاب تا به امروز به فيلم و سينما اختصاص داده اند را به صورت جداگانه اعلام نمايند تا دوستان نيز بدانند 90 درصد اين حمايت ها به تهيه كنندگان اختصاص يافته است، اگر هم بنا به دلايلي حمايتي از سينماها صورت گرفته، مقطعي بوده و نتيجه آن، مصادره سينما توسط بانك پرداخت كننده يا زنداني شدن مالك آن و يا خريداري سينماها توسط مؤسسه سينماشهر در مديريت قبلي بوده است. در نتيجه هنوز هم به دليل عدم حمايت اصولي از سينماها، پروژه هاي معلقي بدون پشتوانه مالي در بلاتكليفي به سر مي برند.
    7ـ از آنجايي كه در تدوين آيين نامه سال 85 درخصوص طرح پيشنهادي شناور بودن پورسانت، همچون گذشته برعملي نبودن آن بنا به دلايل ضعف ساختاري و آسيب هاي اساسي آن بر پيكره سينماهاي كشور تأكيد داريم.
    8ـ انجمن سينماداران ايران وظيفه خود مي داند همانند سالهاي گذشته از آثار به يادماندني كه بار فرهنگي و هنري را به تصوير كشيده سطح فرهنگ غني و كشور اسلامي ما را افزايش مي دهد پشتيباني و حمايت خواهد كرد و در اين زمينه از هيچ كوششي دريغ نخواهد كرد، ضمناً انجمن سينماداران راهكارهاي اجرايي را در اين خصوص پيش بيني كرده است.
    9ـ تهيه كنندگان عزيز، لطفاً با ادبيات غيرفرهنگي، تهمت، آشوب و جنجال اصل موضوع را خدشه دار نكنيد! و تصميم اصولي و كارشناسي انجمن سينماداران را تهديد فرض ننموده و باور نماييد كه وضعيت اسفبار سينماهاي پايتخت خصوصاً شهرستان ها، ضمانت اجرايي اين طرح است.
انتهای پیام /