در آخرين نشست سال 85 موزه امام علي مطرح شد

تقابل انسان و مدرنيسم با «آرامش در ميان مردگان»

در جلسه نمايش و نقد فيلم «آرامش در ميان مردگان» در موزه هنرهاي ديني امام علي(ع)، مهرداد فريد، مضمون اصلي اين فيلم را تقابل انسان و مدرنيته دانست.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، در اين نشست كه آخرين جلسه نقد فيلم خانه فيلم نور موزه امام علي علي(ع) در سال 85 به شمار مي‌رفت، فيلم «آرامش در ميان مردگان» اولين ساخته مهرداد فريد به نمايش درآمد و رضا درستكار منتقد و مجري اين جلسات به همراه مهرداد فريد كارگردان و گلاب آدينه بازيگر، فيلم را تحليل كردند.
    فريد در مورد فيلم «آرامش در ميان مردگان» گفت: در اين فيلم من سعي داشتم كه مراحل مختلف زندگي انسان را برعكس نشان بدهم. وي افزود: شخصيت اصلي فيلم كه در قبرستان ساكن‌ است با مرگ آغاز مي‌كند و سپس به ترتيب پيري، ميانسالي وجواني را مي‌بيند و در انتها به مرگ مي‌رسد.
    اين منتقد و كارگردان سينما، اظهار داشت: زبان سينمايي در هر بخش از فيلم متفاوت است. در قبرستان فضاي فيلم كلا آرام و آرامش‌بخش است، اما ورود به شهر، باعث آشفته شدن و شلوغ شدن دكوپاژ مي‌شود و عناصري مانند دوربين روي دست اين آشفتگي را تشديد مي‌كنند.
    وي گفت: اين روشي بود كه به كار بردم تا تحولي را كه در اين شخص اتفاق مي‌افتد، به خوبي نمايش دهم و حتي به نوعي آن را تشديد كنم.
    گلاب آدينه، بازيگر اين فيلم هم در مورد جنس بازي خود، گفت: طيبه زني است كه كسي را ندارد و در قبرستان به تنهايي كار مي‌كند و با توجه به سن و سال و كارش، فعاليت خوبي هم دارد، اما وقتي به شهر وارد مي‌شود، شتاب فزاينده شهر، يك نقطه توقف جلوي او مي‌گذارد و در واقع هجوم شهر و آدم‌هايش، حركت او را كند مي‌كند و به مرگ مي‌كشاند.
    وي تصريح كرد: طيبه در قبرستان با تمام مظاهر زندگي شهري در مقياس كوچك آشنا است و همه را ديده است. تنها چيزي كه نديده مترو است كه همان مترو هم، شروع توقف او و كند شدنش است.
    آدينه در پاسخ به سوال رضا درستكار در مورد لحن و گفتار شخصيت طيبه در فيلم، گفت: ما در مورد گفتار فيلم بحث زيادي كرديم و به اين نتيجه رسيديم كه او لهجه خاصي كه به جايي مشخص متعلق باشد، نداشته باشد.
    وي گفت: فرض كرديم او به تهران آمده و زباني را كه ياد گرفته زبان مخاطبانش يعني مردم تهران بوده است. حتي اين موضوع را هم در نظر داشتيم كه چون او هيچ‌وقت مخاطبي نداشته، هميشه بلند حرف مي‌زند و چون به شهر مي‌آيد و مخاطبانش هم بيشتر مي‌شوند، او مدام بلند‌تر صحبت مي‌كند.
    در ادامه فريد با اشاره به مشكلات توليد فيلم اول، گفت: اين فيلم با 77 حلقه نگاتيو توليد شد، در حالي كه به طور معمول 112 حلقه براي يك فيلم مصرف مي‌شود. اين كمبود باعث شد ما در توليد اضطراب‌هايي داشته باشيم و بسياري از اوقات، تنها با يك برداشت نماهاي مورد نظر را بگيريم.
    وي همچنين اشاره كرد: نسخه اول فيلم‌نامه با مرگ شخصيت اصلي پايان نمي‌يافت اما موقع ساخت اين فيلم، مشكلات باعث شد كه روحيه خودم تلخ شود و مرگ طيبه را در انتهاي فيلم بگذارم.
    فريد در انتها گفت: مرگ يك نقطه نيست بلكه فرآيند مرموز و پر سؤالي است، سعي كردم اين رمز و راز در فيلم وجود داشته باشد.
    دوره جديد نمايش فيلم در خانه فيلم نور موزه هنرهاي ديني امام علي(ع)، از ارديبهشت ماه سال 86 شروع مي‌شود.
انتهای پیام /