علي معلم:

مشکل اکران فقط با ساخت سالن سينما حل مي‌شود

هر اندازه در زمينه توليد فيلم رشد داشته باشيم، بحران اکران عميق‌تر و دامنه‌دارتر مي‌شود. در شرايط کنوني تنها راه حل رفع مشکل اکران ساخت مجتمع‌هاي بزرگ سينمايي است.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، علي معلم، سخنگوي خانه سينما و تهيه کننده، در خصوص وضعيت و شرايط کنوني اکران و راه رفع اين مشکل گفت: براي حل اکران فيلم ها بايد چند مجموعه بزرگ نمايش فيلم توسط دستگاههاي دولتي ساخته شود. در حالي که طي سال‌هاي گذشته در اين مورد فقط شعار داده شده و اقدام عملي صورت نگرفته است. برنامه هايي که در خصوص استفاده از سالن هاي کنوني سينماها ارايه مي شود راهگشا نيست. نمايش فيلم ها در سالن هاي سطح پائين نتيجه اي جز شکست تجاري فيلم ها ندارد.
    وي خاطرنشان کرد: برخي سالن ها در تهران و شهرستان ها بايد تعطيل شوند. چون نه انگيزه اي براي سينمادار مانده و نه‌ جغرافياي قرار گرفتن سينما در شهرهاي مختلف اجازه رشد و فعاليت را به اين سالن ها مي دهد. سالن هاي سينما در حالي بازسازي مي شوند که تعدادي از آنها به اصطلاح منطقه خود را از دست داده و در نقاطي قرار گرفته اند که مردم براي سينما رفتن به آنها مراجعه نمي کنند. اين اتفاق حاصل نبود مديريت و انگيزه کافي است.
    اين تهيه کننده با اشاره به اينکه ساخت مجتمع هاي بسيار بزرگ نمايش فيلم با توجه به سطح توليدات نيز ايجاد مشکل مي کند، توضيح داد: در کشور فرانسه يا دبي مجتمع هاي بزرگ نمايش فيلم با 27 سالن وجود دارد. اين در شرايطي است که در طول سال حدود 40 فيلم در کشور ما اکران مي شود و اگر چنين مجتمعي تاسيس شود، براي نمايش عمومي فيلم کم مي آوريم. بنابراين بايد توليد و اکران رشد برابر داشته باشند تا اين دو عرصه به رشد سينماي ما منجر شود.
    معلم ادامه داد: البته اگر قرار باشد دولت توليد و اکران کند، ديگر سينما به مفهوم واقعي آن باقي نمي ماند. بر اساس قوانين، دولت حق اين کار را ندارد. اينکه خود فيلم توليد کند، براي اکران فيلم ها تصميم گيري کند و با برگزاري جشنواره تعدادي اثر را به عنوان برگزيده معرفي کند، وظيفه دولت نيست. بلکه بخش دولتي بايد در زمينه مسير سازي و فراهم آوردن بستر مناسب توليد و اکران تصميم گيري کند. اگر قرار باشد همه چيز در اختيار دولت قرار بگيرد، ديگر صنف و انجمن و تشکيلات خصوصي کارکرد خود را از دست مي دهد. سينماي دولتي در برخي از کشورها اعمال شده و به نتيجه مطلوب نرسيده است. اگر بخش خصوصي ضعيف تر شود، صنعت سينما از بين مي رود. چون صنعت سينما تماميت خواه است و از توليد تا اکران را بايد در بر بگيرد.
    وي در خصوص مفهوم از بين رفتن صنعت سينما در کشور توضيح داد: برخي توليد فيلم را با رونق صنعت سينما برابر مي دانند. در حالي که توليد فيلم مي تواند همچنان ادامه پيدا کند، اما صنعت به مفهوم واقعي آن وجود نداشته باشد. اين مشکل به اين صورت خود را نمايان مي کند که سينماگران به سمت تلويزيون کشيده مي شوند. يعني ما کارگردان ها و بازيگران عرصه سينما را در تلويزيون مي بينيم. در حالي که اگر سينما به فعاليت خود به صورت گسترده ادامه دهد، تمامي اهالي آن درون سينما فعاليت مستمر خود را ادامه مي دهند. به عقيده من، در شرايط کنوني بايد براي نمايش فيلم هايي که ظرفيت جذب مخاطب انبوه را دارند به نسبت آثاري که به دنبال ارايه يک فيلم هنري يا مخاطب خاص هستند، برنامه ريزي جداگانه اي براي اکران صورت بگيرد.
انتهای پیام /