حضور بازيگران سيما در سينما

تعاملات پرده نقره‌اي و قاب شيشه‌اي

حضور کاراکتر و بازيگران تلويزيوني در سينما شامل دو رويکرد سهل‌الوصول و مستقل شده که وجه اول به علت نشانه رفتن گيشه کميت بيشتري را به خود اختصاص داده است.

    به گزارش سايت سينمايي سوره، در رابطه متقابل سينما و تلويزيون اين دو مديوم همواره وامدار هم بوده اند و شايد مرزبندي اين تعامل کاري شدني محسوب نشود. اما مي توان وجوه مختلف اين بده بستان و تعامل را به فراخور موقعيت مورد تحليل و بررسي قرار داد. وجهي که اين روزها به واسطه اکران فيلم "کلاهي براي باران" برجسته شده، رويکرد سينما به بازيگران تلويزيوني بخصوص از نوع طنز و کمدي است.
    اين رويکرد دو وجه نزديک به هم دارد که بايد آنها را از يکديگر مجزا کرد. زماني بازيگر طنز با توجه به کاراکتر شهره شده در يک برنامه، مجموعه يا ... تلويزيوني در فيلمي حضور پيدا مي کند که اين وجه علاوه بر دسترس بودن و نوعي رويکرد سهل الوصول، در واقع در محدوده ويژگي هاي همان کاراکتر، تکيه کلام ها، تيک هاي بازي و حتي تعريف از پيش تعيين شده شخصيت حرکت مي کند و به نوعي مي توان گفت نشانگر اطمينان نداشتن سازنده يا نويسنده به قابليت هاي جديد، ريسک ناپذيري و نوعي تکيه بر موفقيتي از پيش تجربه شده است.
    اتفاقاً اين وجه به جهت همين سهل الوصول بودن کميت بيشتري از تعاملات پرده نقره اي و قاب شيشه اي را به خود اختصاص داده است. از حضور کاراکتر تلويزيوني کلاه قرمزي و پسرخاله در برنامه کودک در فيلم هاي سينمايي "کلاه قرمزي و پسرخاله" و "کلاه قرمزي و سروناز" تا بدل شدن چند قسمت از مجموعه قصه هاي مجيد و اين کاراکتر جذاب به فيلم هاي سينمايي "صبح روز بعد"، "شرم" و ... حضور خاله قورباغه برنامه کودک در فيلم "گلنار" به عنوان يک کاراکتر مکمل و همچنين فيلم سينمايي "شهر موش ها" که برگرفته از مجموعه موفق "مدرسه موش ها" و همان کاراکترهاي آشنا در قالب قصه اي مرتبط با فضاي قبلي است.
    هر چند نمونه هاي اشاره شده بيش از هر چيز به مجموعه هاي کودکانه و کاراکترهاي فانتزي و عروسکي بازمي گردند، ولي حضور کاراکترهاي تلويزيوني در سينما را نمي توان در اين رويکرد خلاصه کرد. اکثر بازيگران مجموعه هاي طنز تلويزيوني از "زير آسمان شهر 1،2 و 3"، "پاورچين"، "نقطه چين"، "بدون شرح" و ... حتي قبل از تکرار خود در ديگر مجموعه ها، در فيلم هاي سينمايي تجربه تکرار تکيه کلام، نوع بازي، کنش و واکنش ها و حتي شخصيت نمايشي خود را پشت سر گذاشتند.
    طبعاً سازندگان اين گونه آثار هم طالب شهرت و وجهه اين بازيگران و خاطره کوتاه مدت مخاطب در همان مقطع زماني بودند که به سراغ ساخت چنين آثاري رفتند که نمونه هاي آن کم نيستند. فيلم هايي که با يک فيلمنامه حتي پائين تر از حد متوسط، قصه هايي نيمبند و تنها تکيه بر موقعيت هاي کميک و ديالوگ هاي طنز بيش از هر چيز بار فيلم را بر دوش ايفاکنندگان اين نقش ها قرار دادند و ...
    امروز پس از چند سال مخاطبان اين آثار نه قصه، نه تک لحظه هاي ماندگار و نه حضور ويژه بازيگران اين فيلم ها را به ياد نمي آورند چون همه چيز بر مسير تکرار عادت و سليقه مخاطب حرکت مي کرد و طبعاً عادت و سليقه مخاطب در هر مقطعي حتي با فاصله اي کوتاه فرق مي کند. اين گونه است که يک رويکرد سهل الوصول و تاريخ مصرف دار بدل به اپيدمي سينماي ايران مي شود. اپيدمي که مدت دار بودن آن و مضراتش به کرات نمود پيدا کرده و ولي هنوز هم در حال استفاده است.
    "کليد ازدواج" محصول سال 76 به کارگردان داوود موثقي با بازي نادر سليماني، سعيد آقاخاني، رضا عطاران و حميد لولايي ساخته شد. در زماني که حضور دو بازيگر اول در تلويزيون در قالب کاراکتر سعيد و خان دايي و همچنين عطاران و لولايي در آيتم هاي تلويزيوني مورد توجه قرار گرفته بود.
    "بعله برون" محصول سال 82 به کارگرداني داوود موثقي با بازي فتحعلي اويسي، سيروس گرجستاني و شراره درشتي ساخته شد. قرار گرفتن دو غول بازيگري طنز تلويزيوني در مقابل يکديگر پتانسيل کافي داشت که سازندگان اين فيلم را با يک قصه سردستي به موفقيت فيلم اميدوار کند.
    "شاخه گلي براي عروس" محصول سال 83 به کارگرداني قدرت الله صلح ميرزايي با بازي جواد رضويان، رابعه اسکويي، مهدي اميني خواه، شراره درشتي و مجيد صالحي ساخته شد. زماني که رضويان تجربه "پاورچين" و چند مجموعه طنز را پشت سر گذاشته بود و مجيد صالحي هم به عضو ثابت تلويزيون بدل شده بود.
    "انتخاب" محصول سال 83 به کارگرداني تورج منصوري با بازي فتحعلي اويسي، مهران غفوريان، عارف لرستاني، امير غفارمنش ساخته شد. اين فيلم با تکيه بر کاراکتر آشناي اويسي در "بدون شرح" که به سختي توانست کمي از آن فاصله بگيرد، غفوريان در "زير آسمان شهر" ها و بازيگران آيتم هاي طنز چون لرستاني و غفارمنش شکل گرفت.
    "شارلاتان" هم محصول سال 83 به کارگرداني آرش معيريان با بازي جواد رضويان، مهران غفوريان، ارژنگ اميرفضلي ساخته شد. تکيه بر کمدي فانتزي با رويکرد ساده نگري معضلي بود که گريبان اين فيلم را به گونه اي گرفت که حتي از ديگر فيلمهاي کمدي فيلمساز که آثار فاخري هم محسوب نبودند، چند پله فاصله گرفت و سقوط کرد.
    "قلقلک" محصول سال 84 به کارگردان مسعود نوابي با بازي رضا شفيعي جم، سيامک انصاري، سحر ولدبيگي و ساعد هدايتي ساخته شد. حتي صحبت از حضور مهران مديري به عنوان تکميل کننده تيم مجموعه هاي طنز روتين او مطرح بود که در همان ابتدا تکذيب شد و بازيگران آشناي او نتوانستند فيلمنامه سطحي و ضعيف کار را از سقوط نجات دهند.
    "سوغات فرنگ" محصول سال 85 به کارگرداني کامران قدکچيان با بازي رامبد جوان، رابعه اسکويي و سعيد پيردوست، "زن بدلي" محصول سال 85 به کارگرداني مهرداد ميرفلاح با بازي رامبد جوان، رضا شفيعي جم، رابعه اسکويي، مهدي اميني خواه و مهران غفوريان و "مادر زن سلام" محصول سال 85 به کارگرداني خسرو ملکان با بازي فتحعلي اويسي، مريم اميرجلالي، مسحن قاضي مرادي ساخته شدند.
    "کلاهي براي باران" محصول سال 86 به کارگرداني مسعود نوابي با بازي جواد رضويان، رضا عطاران هم با همين رويکرد، فقط مخاطب مقطعي گيشه را با تکيه بر حضور اين بازيگران در تلويزيون در همان مقطعي زماني نزديک نشانه مي رود و ... کارکردي فراتر از اين هم پيدا نمي کند.
    در اين ميان فيلم هايي هم هستند که از حضور اين بازيگران طنز با رويکرد تلطيف فضاي تلخ، خشن يا نگراني از درنيامدن فضاي طراحي شده استفاده کردند. در اين رويکرد مستقل فيلمسازان تلاش کردند تا حد زيادي از اين بازيگران آشنازدايي کنند و تلاش آنها در اين حيطه نشان مي دهد که چقدر براي تکرار نشدن مکررات و مهمتر از همه براي مخاطب اهميت قائل هستند.
    حضور رضا شفيعي جم در "ارتفاع پست"، رضا عطاران در "هوو"، مجيد صالحي در "خوابگاه دختران" و علي صادقي در "پيک نيک در ميدان جنگ" از نمونه هاي خوب اين رويکرد هستند که نشان مي دهند چگونه مي توان از کليشه ها استفاده بهينه کرد.
انتهای پیام /