ساداتيان:
تهيهكننده و فيلمساز از سينمادار تاثير ميگيرند
يك تهيهكننده سينما گفت: در شرايط فعلي سينماي ايران، سليقه تهيهكننده و كارگردان به سمتي سوق داده ميشود كه آثار توليد شده آنان، در ميان آثار پخش شده قرار گيرد و ناخودآگاه، تحتتاثير نظر سينمادار قرار ميگيرند.
به گزارش سايت سينمايي سوره، «سيدجمال ساداتيان» در مورد رشد صدور پروانه ساخت در يك ماه اخير با وجود پشت خط ماندن فيلمهاي نمايش داده نشده و ركود موجود در اكران، گفت: مسئولين سينمايي كشور اعلام كردهاند كه توانايي توليد 150 فيلم در سال را دارند و در واقع، بيشتر به توليد فكر ميكنند تا عرضه آثار سينمايي. وي افزود: البته شايد اين گمان مسئولين است كه از بين اين آثار، حداقل چهل اثر سينمايي با كيفيت توليد شود، ولي با تعداد سينماهاي فعلي كشور بعيد است كه بيش از سالي سي عدد فيلم را بتوان نمايش داد. ساداتيان تصريح كرد: در اين شرايط تهيهكننده و كارگردان به سمتي سوق داده ميشوند كه آثار توليد شده آنان، در ميان آثار پخش شده قرار گيرد كه در اين حالت، به صورت ناخودآگاه، سليقه تهيهكننده و كارگردان تحت تاثير نظر سالندار قرار ميگيرد. تهيهكننده «به رنگ ارغوان» در ادامه افزود: مشكل مهم ديگري كه به وجود آمده، از بابت برخي دخالتها است كه موجب ايجاد خودسانسوري در سينما ميشود و چون مجبوريم خط قرمزهاي تعيين شده زيادي را تحمل كنيم، سينما مثل شير بييال و دم و اشكمي ميشود كه به هيچ چيز شبيه نيست. وي افزود: پس از طي شدن همه مراحل ساخت فيلم، مميزي بعد از اكران و گرفتن نوبت اكران مشكلاتي است كه گريبان فيلم را ميگيرد و اين مسائل باعث خودسانسوري بيناهالي سينما ميشود. تهيهكننده «چهارشنبه سوري» تصريح كرد: همين مساله باعث ميشود سينماگران به سمت موضوعات كليشهاي و امتحان پس داده، بروند و تهيهكننده هم چون ميخواهد فيلمش به نمايش در بيايد، به كارگردان فشار ميآورد تا از نوآوري پرهيز كند. ساداتيان در پايان تصريح كرد: در اين شرايط قبول ريسك در كار، باعث افزايش نوآوري ميشود و فرمولهاي تجربه شده تنها باعث كوچك شدن سينما ميشود. انتهای پیام /