واكنش اهالي سينما به برگزاري جشنواره فيلم در يكي از شيخ نشين هاي خليج فارس

جشنواره اي با نام جعلي «خليج»؛ مديران فرهنگي چه مي كنند؟

برگزارشدن جشنواره اي به نام مجعول خليج توسط عرب ها، واكنش مديران فرهنگي و سينماگران را به همراه داشت.

    به گزارش سايت سينمايي سوره،‌ محمد آفريده اساساً دعوت نكردن از سينماي ايران در اين جشنواره مصداق ندارد، چون ايرانيان خود چنين جشنواره جعلي اش را تحريم كرده اند، اما چرا بايد جشنواره اي درباره خليج فارس توسط كشورهايي برگزار شود كه اساساً سينما ندارند، نه ايران كه مهد سينما در خاورميانه است.
    عزيزاله حميدنژاد در اين رابطه معتقد است كه ما در برابر مسائل ملي دير عكس العمل نشان مي دهيم. آن هم در شرايطي كه بسياري از كشورها قصد مصادره به مطلوب مفاخر ملي ما را دارند. از سويي تركيه مولوي و شمس تبريزي را از آن خود مي خواند و از سوي ديگر عرب ها با برگزاركردن جشنواره اي سينمايي با نام خليج، مي خواهند خليج فارس را مصادره به مطلوب كنند.
    به اعتقاد حميدنژاد متوليان فرهنگي بايد پيش از اينكه عرب ها به فكر برگزاري چنين جشنواره اي بيفتند، جشنواره اي را با نام خليج فارس راه اندازي مي كردند.
    جشنواره اي با نام خليج فارس در حالي در ابوظبي برگزار مي شود كه در هيچ كشوري به اندازه ايران آثار سينمايي درباره خليج فارس جلوي دوربين نرفته است.
    ابراهيم فروزش در اين رابطه معتقد است سينماي ايران در رابطه با موضوع خليج فارس كم كاري نكردن است.
    منوچهر طياب نيز معتقد است برگزاري جشنواره اي با نام خليج بيش از آنكه صبغه فرهنگي داشته باشد،‌ ناشي از تصميمات سياسي است. در واقع اين اقدام را مي توان در ادامه همان تحركاتي دانست كه خليج فارس را خليج عربي مي نامند.
    در كل برگزاري جشنواره اي سينمايي با نام خليج و با حذف كلمه «فارس» از سوي كشوري عربي، دهن كجي به ايران و ايرانيان است. آن هم در شرايطي كه هم خليج فارس نامش همواره تداعي كننده ايران است و هم اينكه سينماي ايران از پيشينه اي غني برخوردار است و تنها كشور منطقه است كه فيلمهايش آوازه اي جهاني دارند.
    در چنين شرايطي لزوم سياست گذاري هاي درست و درازمدت مي تواند در دستور كار مديران فرهنگي قرار گيرد. جايي دور از شعارهاي احساسي و مقطعي، مي توان انديشيد كه چگونه بايد پاسخ عرب ها و جشنواره مجعول و مجهول «خليج» شان را دارد.
   
آفريده: حضور در اين جشنواره جعلي را تحريم كرده ايم
    محمد آفريده رئيس مركز سينماي مستند و تجربي كه جشنواره مورد بحث را جشنواره بي نام و نشاني مي داند كه از عنواني جعلي برخوردار است درباره عدم حضور سينماي ايران در اين جشنواره گفت: اين جشنواره كه با عنوان جشنواره «خليج» مطرح شده است، جشنواره اي بي نام و نشان و بي تاريخ است كه نه تنها هيچ سابقه خاصي ندارد، بلكه اطلاع رساني درست و مناسبي نيز درباره آن صورت نگرفته است، اما فارغ از اينها معتقدم وقتي جشنواره اي با عنوان جعلي «خليج» برگزار مي شود اساساً نبايد در آن حضور داشته باشيم.
    او كه به عنوان يك مسئول فرهنگي معتقد است كه بايد اين جشنواره را تحريم كنيم، ادامه داد: خليج فارس، براي ديروز و امروز نيست،‌ خليج فارس يك بستر فرهنگي و تاريخي است كه فيلمسازان ما تحت عناوين و رويكردهاي گوناگون به آن پرداخته اند.
    آفريده با سوءتفاهم برانگيز خواندن عنوان اين جشنواره، گفت: در سراسر جهان روزانه چندين و چند جشنواره در حال متولد شدن هستند. طبيعت هر جشنواره اي است كه با در نظر گرفتن منافع برگزاركنندگان آن به اجرا گذاشته شود و اين جشنواره نيز كه اولين دوره برگزاري خود را سپري مي كند از اين رويكرد مستثني نيست.
    او با تأكيد بر اين نكته كه نبايد درباره اين جشنواره بلافاصله اظهار نظر كنيم، به لزوم بررسي ابعاد گوناگون آن در آينده اشاره كرد و گفت: همانطور كه مي دانيد زماني به اشتباه خليج فارس به عنوان خليج عرب معرفي شد كه با اعتراضات گوناگوني در سطح ملي و بين المللي مواجه شد. به همين دليل است كه اهالي فرهنگ بايد با بررسي تمامي جوانب اين قضيه به تحليل و واكنش درباره آن بپردازند تا با انتخاب تيترها و عناوين عجولانه ذهن مخاطب گمراه نشود.
    آفريده با اشاره به جشنواره خليج فارس كه قرار بوده مدت ها پيش در ايران برگزار شود، ادامه داد: من معتقدم كه وظيفه فيلمسازان ما اين است كه از زواياي گوناگون به اين مسئله وارد شوند و عكس العمل نشان دهند. پيگيري برگزاري جشنواره خليج فارس نيز مي تواند يكي از اين وظايف در نظر گرفته شود علاوه بر اينها اين وظيفه هر فيلمساز متعهدي است كه نسبت به مسائل فرهنگي و گذشته تاريخي كشور خود حساس باشد.
    او با اشاره به اين نكته بي توجهي در اين حوزه ممكن است به سوءاستفاده ديگران منجر شود گفت:‌ ما بايد با گسترش فعاليت هاي خود، تاريخ كشور خود را به صور گوناگون و مخصوصاً با زبان تصوير به جهانيان عرضه كنيم. تاريخي كه به اندازه كافي آنقدر جاي كار دارد كه ما را از نياز به حضور در چنين جشنواره هاي بي نام و نشاني بي نياز كند.

حميدنژاد:‌ درباره مسائل ملي دير عكس العمل نشان مي دهيم
    عزيزاله حميدنژاد با بيان اينكه مسئولان فرهنگي ايران هميشه پس از وقوع حوادث نسبت به آنها عكس العمل نشان مي دهند، گفت:‌ ما درباره مسائل ملي هميشه يك مقدار دير عكس العمل نشان داده يا دست به اقدامات لازم مي زنيم.
    اين كارگردان سينما در ادامه گفت:‌ عدم سياست گذاري درست در اين زمينه باعث مي شود ديگران از فرصت ها به نفع خود استفاده كنند كه جشنواره فيلم موسوم به خليج در ابوظبي يكي از آنهاست.
    حميدنژاد افزود: مصادره به مطلوب خليج فارس توسط اعراب شبيه اقدام كشور تركيه است كه تلاش دارند مولوي و شمس تبريزي شاعر و عارف پرآوازه ايراني را از آن خود معرفي كنند. ساخت و پخش فيلم «300» نيز از جمله اقدامات فرهنگي است كه در ايام اخير در مقابل ايران انجام شده، اما ما هنوز پاسخ مناسبي به آن نداده ايم.
    حميدنژاد تصريح كرد: اين مسائل به هم ربط دارند و به هم بدون ارتباط نيستند.
    عزيزاله حميدنژاد معتقد است ما نمي توانستيم بگوييم چرا اعراب جشنواره فيلم برگزيده كرده اند، بلكه خودمان بايد قبل از اين جشنواره بزرگي با عنوان و توجه ويژه به خليج فارس برگزار مي كرديم.
    وي گفت: هميشه خليج فارس با اين عنوان در جهان شناخته مي شود و اعراب اخيراً مي خواهند نام فارس را از روي اين خليج برداشته و اين موضوع را با اقدام فرهنگي در ذهن مردم دنيا جا بيندازند.
    حميدنژاد اظهار كرد: در سينماي ايران آثار زيادي در لوكيشن خليج فارس ساخته شده و مقالات و كتاب هايي نيز در اين زمينه داريم. بنابراين هنرمندان ما در اين حوزه زياد كار كرده اند و مي توانند بيشتر هم كار كنند.

فروزش: سينماي ايران در برابر خليج فارس كم كاري نكرده است
    ابراهيم فروزش كه تاكنون 5 اثر سينمايي با موضوع خليج فارس و يك مجموعه مستند 26 قسمتي به سفارش شركت نفت درباره خليج فارس ساخته است گفت: آنچه مسلم است برپايي جشنواره اي موسوم به خليج فارس در ابوظبي نتيجه كم كاري سينماي ايران نيست؛ سينماگران ايران كار خود را انجام مي دهند و هرگاه خليج فارس در سينماي ايران مطرح شده است سينماگران با جان و دل با آن برخورد كرده و عنوان خليج فارس را با افتخار در فيلمهاي خود آورده اند.
    فروزش گفت: سينماگران ايران هرجا كه سينما در ارتباط مستقيم با خليج فارس قرار گرفته كوتاه نيامده و نام و تاريخ عظيم خليج فارس را در فيلمهايشان فرياد زنده اند.
    وي افزود: تاريخ ما با خليج فارس عجين است، اما اعراب چند وقتي است دارند به اين مكان تاريخي تعرض مي كنند؛ هدايت كارهاي تبليغاتي در عرصه فرهنگ در اين زمينه و فراهم آوردن امكان ساخت فيلم تبليغاتي درباره خليج فارس برعهده دولت است.
    وي گفت: برگزارشدن جشنواره خليج فارس در ابوظبي مستقيماً و صرفاً با شرايط سينماي ايران ارتباط ندارد؛ شايد اگر سياست هاي فرهنگي براي ساخت فيلم تبليغاتي و نمايش آنها در دنيا در نظر گرفته مي شد كه گوياي اين مفهوم باشد كه خليج فارس هميشه در حيطه كشور ايران بود و عنوان ايران تداعي كننده خليج فارس است مي شد رويارويي بهتري با اقوام اعراب صورت داد.
    فروزش تصريح كرد:‌ هرگز نمي شود نام خليج فارس را از اذهان پاك كرد.
    وي در بخش ديگري از صحبت هاي خود درباره مستند 26 قسمتي كه اخيراً به سفارش شركت نفت درباره خليج فارس ساخته است صحبت كرد و گفت: موضوع اين مجموعه مستند بيشتر در جنوب خليج فارس مي گذرد و به عنوان مثال گذر لوله هاي نفت از خوزستان تا خارك در خليج فارس از نكاتي است كه در اين مجموعه مستند تصوير شده است.
    فروزش گفت: اهالي سينما در چنين فرصت ها و فيلمهايي كه فضاي گسترده تري براي تصوير خليج فارس دارند مي توانند بيشتر و بهتر عظمت خليج فارس را در فيلمهايشان فرياد بكشند.
    وي در پايان تأكيد كرد: خليج فارس با خون، هستي، تاريخ و وجود ما ايرانيان پيوند خورده است.

طياب: لزومي به حضور در جشنواره خليج وجود ندارد
    كارگردان مستند «درياي پارس» كه يكي از مطرح ترين آثار موجود در اين حوزه بشمار مي رود گفت: خليج فارس براي ما خليج فارس است، شايد براي كسان ديگر چنين مفهومي نداشته باشد، به همين دليل اين وظيفه ماست كه تاريخ را به گونه اي ورق بزنيم كه بتواند بيانگر منظور و مفهوم موجود در اين عرصه باشد.
    او با بيان اين مطلب كه ما اصولاً در زمينه هاي فرهنگي كوتاهي كرده ايم، ادامه داد:‌ معتقدم كه در ايران اصولاً راجع به مسائل فرهنگي كوتاهي هاي بسياري صورت گرفته است. از اين روست كه بايد شرايطي فراهم شود تا محققان و فيلمسازان بتوانند با بازنگري تاريخ، وضعيت موجود را همگام با روح زمان به جهانيان عرضه كنند.
    طياب درباره تحريم جشنواره خليج گفت: من فكر نمي كنم اساساً دليلي براي حضور در اين جشنواره وجود داشته باشد، چون مسلماً اگر ما فيلمهايي را تحت عنوان خليج فارس به جشنواره ها بفرستيم كه اساساً با اين عناوين مخالف است، خب طبيعتاً از حضور آن فيلم ممانعت خواهد كرد. البته نبايد فراموش كنيم كه اين مسئله بيش از آنكه صبغه فرهنگي داشته باشد، مسئله اي سياسي است.
    او كه معتقد است توجه به مسئله خليج فارس بايد از طريق ديگر صورت گيرد، ادامه داد:‌ تحقيق و خوانش مجدد نقشه هاي قديمي و چاپ دوباره آنها برگزاري همايش هاي گوناگون و تلاش براي صورت دادن حركات جهاني مدرن در اين عرصه و همچنين توجه و ايجاد زمينه براي ساخت آثار سينمايي مربوط مهمترين و اثرگذارترين كاري است كه از دست ما برمي آيد و مسلماً تأثيرش از حضور در چنين جشنواره اي بيشتر خواهد بود.
    كارگردان «درياي پارس» كه معتقد است سينما يكي از راه هاي حفظ و حراست از ميراث فرهنگي بشمار مي رود،‌ ادامه داد: در عرصه سينما به عنوان عرصه اي كه با استفاده از آن مي توان راحت تر به انتقال پيام پرداخت، زمينه هاي بسياري وجود دارد كه مي توان توسط آن شرايط جغرافيايي، انساني و استراتژيك اين حوزه تاريخي و فرهنگي را مورد توجه به ويژه قرار دارد.
    طياب ادامه داد: زبان فرهنگ مي تواند زبان تأثيرگذاري در اين زمينه بشمار رود، به طوري كه مثلاً در همين جشنواره سينما حقيقت دو آمريكايي از نشريه نشنال جغرافي كه مدتي پيش خليج فارس را خليج عرب خوانده بودند، «درياي پارس» را به عنوان تنها فيلم منتخب خود در نظر گرفته و اين نكته نشان از تأثير چنين عملكردهايي دارد.
    او در پايان به لزوم برنامه ريزي طولاني مدت، سياست گذاري هاي مدون و صرف بودجه براي پرداختن به اين موضوع تأكيد كرد.
انتهای پیام /