رضا ميركريمي:
تا وقت باقي است درباره فيلم فرمان آرا تجديدنظر كنيد!
نشست مطبوعاتي فيلم به همين سادگي ساخته رضا ميركريمي با حضور عوامل فيلم پس از نمايش آن در سينما مطبوعات (صحرا) برگزار شد.
به گزارش خبرنگار سايت سينمايي سوره، نشست مطبوعاتي به همين سادگي با حضور رضا ميركريمي، شادمهر راستين، هنگامه قاضياني و محمد آلادپوش برگزار شد. رضا ميركريمي در ابتدا به عنوان مدير خانه سينما گفت: جا دارد من اينجا بگويم كه در مورد برخوردي كه امسال در جشنواره فجر با بعضي از فيلم ها شد، بسيار متأسفم و بايد بگويم من تمام تلاش خود را براي جلوگيري از اين اتفاق ها انجام دادم تا اين جشن ملي بدون دلخوري و به خوبي سرانجام گيرد. من از طرف خانه سينما از همه دوستاني كه به نوعي حقشان ضايع شد و به جشنواره راه نيافتند عذرخواهي مي كنم و از مدير جشنواره مي خواهم كه تا فرصتي است تجديدنظري درباره فيلم بهمن فرمان آرا داشته باشند. ما بايد سعي كنيم شكافي بين اهالي سينما به وجود نيايد. ميركريمي در ادامه در مورد فيلم به همين سادگي گفت: بعد از ساخت فيلم خيلي دور، خيلي نزديك انتظاري كه از من مي رفت اين بود كه همين شيوه را در شكلي بهتر با قالبي جديد ارائه دهم. با توجه به خواسته مخاطبان ترجيح دادم كاري را با ريسك بالا و تقريباً انتحاري انجام دهم. مدت ها بود كه طرح را نوشته بودم با يكي از دوستانم مشورت كردم و با هم شروع كرديم به نوشتن فيلمنامه اما به نتيجه اي نرسيديم. شادمهر راستين پارتنر خوبي براي من بود براي نوشتن فيلمنامه. ميركريمي در مورد تدوين فيلم كه برعهده خودش بود گفت: من مدت ها بود كه دوست داشتم تدوين را تجربه كنم و به خاطر فرمي كه به نظر من شخصي مي آيد، ترجيح دادم اين كار را انجام دهم. ميركريمي در ادامه در مورد انتخاب هنگامه قاضياني گفت: هنگامه قاضياني يك اتفاق بود من شناخت زيادي از ايشان نداشتم و خدا را شاكرم از انتخابي كه انجام دادم. هنگامه قاضياني را من هديه اي به سينماي ايران مي دانم. شادمهر راستين در مورد تأثيرپذيري داستان از كتاب «چراغ ها را من خاموش مي كنم» نوشته رويا پيرزاد گفت: ما براي نوشتن داستان سراغ قصه هاي زيادي رفتيم و به نويسندگان زيادي مراجعه كرديم. و سعي كرديم به فضاي ادبيات زنانه نزديك شويم و به همين خاطر شايد به فضاي آن داستان نزديك شديم. هنگامه قاضياني بازيگري كه در «به همين سادگي» خوب درخشيد در مورد بازي در اين فيلم مي گويد: من هنگامه قاضياني متولد 1349 هستم، اهل مشهد.تحصيلاتم كارشناسي ارشد فلسفه غرب از دانشگاه سانفرانسيسكو. سال 77 به ايران بازگشتم و بزرگترين معجزه زندگي من كه آشنايي با مجيد انتظامي بود رخ داد. انتظامي هنگامي كه علاقه من را به بازيگري ديد بازي در تئاتر را به من توصيه كرد و من به توصيه ايشان عمل كردم و تئاتر را شروع و به طور پيوسته در تئاتر شهر فعاليت كردم. من ابتدا بين تئاتر و سينما تئاتر را انتخاب كردم و چون مي خواستم مديوم سينما را از دست ندهم در كنار آن كارهاي كوچك سينمايي نيز با بچه هاي تئاتر انجام دادم. كه من خود را مديون همان بچه ها مي دانم و امروز با شهامت از تمام بچه هاي تئاتر تشكر مي كنم چون كار با آنها تماماً برايم كلاس بازيگري بوده و اولين كار تلويزيوني من با آقاي مرادپور بود كه بابت آن همكاري هم بسيار خوشحال هستم. قاضياني در جواب اين سئوال چگونه در فيلم توانستيد نقش يك خانم آذري را بخوبي ايفا كنيد و براي اين كار از چه كسي كمك گرفتيد، گفت: من اصلاً با فرهنگ آذري آشنايي نداشتم من زماني كه براي تست طاهره به دختر آقاي ميركريمي رفتم و شايد تنها بازيگري بودم كه با صداقت گفتم من اصلاً نمي توانم با لهجه آذري صحبت كنم. حدود 1 ماه هر روز من از 2 تا 6 بعدازظهر من در قرنطينه بودم و اصلاً نبايستي فارسي صحبت كنم و يكي از همكاران آذري ما با من يكسره تركي حرف مي زد و من گوش مي دادم. و در مورد آواز خواندن هم من به صداي آقاي خدايي گوش مي دادم و اينگونه بود كه اين آهنگ در صداي طاهره اتفاق افتاد. ميركريمي در مورد تيتراژ فيلم گفت: تيتراژ را آقاي آرش صادقي طراحي كردند و كيارستمي به طور اتفاقي در آن استوديو حضور داشتند و اينگونه شد كه به خط ايشان نوشته شد. در اواخر نشست احمد ميراحسان منتقد سينما در نامه اي كه در همان موقع توسط شادمهر راستين خوانده شد از رضا ميركريمي به خاطر ساخت به همين سادگي تشكر كرد و فيلم اش را اتفاق خوبي در سينماي ايران دانست. در اواخر نشست، قاضياني در يك حركت غافلگيرانه يكي از فيلمسازان كه در جمع حضور داشت و براي بازي در فيلم كوتاه به او پيشنهاد بازي داده بود جواب مثبت داد و گفت: من خواستم با بازي در اين فيلم تغيير شخصيت دهم. اگر فيلمنامه و گروه خوب باشند حتماً با شما همكاري مي كنم. رضا ميركريمي در پايان گفت: سينماي ما دچار يك نازايي است و بايد اگر حركتي شود كه برخلاف آنچه كه عادت است از آن حمايت كنيم و وظيفه همه ماست كه سينماي ايران را از اين نازايي درآوريم. انتهای پیام /